Sąd karny w Liège wydał wyroki wobec członków klubów motocyklowych oskarżonych o szereg poważnych przestępstw popełnionych w atmosferze zastraszania i przemocy. Dwudziestu czterech oskarżonych odpowiadało m.in. za wymuszenia, kradzieże z użyciem przemocy, groźby, naruszenia przepisów o środkach odurzających i broni, a także za celowe spowodowanie obrażeń ciała. Sprawa ujawnia mroczniejsze aspekty subkultury motocyklowej oraz powiązane z nią zachowania przestępcze.
Wśród wydanych wyroków znalazły się zarówno kary pracy społecznej, jak i pozbawienia wolności. Jedna osoba otrzymała warunkowe umorzenie postępowania, pięciu skazano na prace społeczne w wymiarze od 120 do 160 godzin, a siedmiu na kary więzienia od sześciu miesięcy do trzech lat – częściowo z warunkowym zawieszeniem. Jedna osoba sądzona zaocznie otrzymała rok bezwzględnego więzienia. Dwie osoby zostały uniewinnione, co – jak podkreślił sąd – odzwierciedla różny stopień zaangażowania poszczególnych uczestników w przestępstwa.
Brutalne zdarzenia podczas spotkania klubów w Flémalle
Kluczowe wydarzenia rozegrały się 11 marca 2022 r. podczas spotkania członków kilku klubów motocyklowych w Flémalle. W trakcie imprezy doszło do eskalacji napięcia i aktów agresji. Część uczestników, działając pod presją gróźb, została zmuszona do oddania swoich „barw”, czyli charakterystycznych kamizelek klubowych symbolizujących przynależność do organizacji.
W kulturze motocyklowej odebranie „barw” oznacza publiczne upokorzenie i utratę honoru. Sąd uznał te działania za wymuszenie rozbójnicze – motocykliści zostali zmuszeni do oddania mienia pod groźbą przemocy.
Kolejne incydenty w Comblain-au-Pont i Charleroi
Część oskarżonych odpowiadała również za groźby kierowane 7 kwietnia 2022 r. wobec prezesa jednego z klubów w Comblain-au-Pont. Incydent ten uznano za kontynuację konfliktu między rywalizującymi grupami motocyklowymi.
Kolejne akty przemocy miały miejsce 3 września 2022 r. w Charleroi, gdzie doszło do rękoczynów i użycia gróźb o charakterze rasistowskim. Sąd potraktował te elementy jako okoliczność obciążającą przy wymierzaniu kary, podkreślając, że przemoc motywowana uprzedzeniami społecznymi lub rasowymi jest szczególnie naganna.
Związek przestępczy i indywidualna odpowiedzialność
W odniesieniu do zdarzeń w Flémalle i Comblain-au-Pont sąd przyjął kwalifikację prawną związku przestępczego, uznając, że oskarżeni działali w zorganizowany sposób. Oznacza to zaostrzenie odpowiedzialności i wyższe kary. Jednocześnie sąd zaznaczył, że sama przynależność do klubu motocyklowego nie stanowi dowodu uczestnictwa w organizacji przestępczej.
Wyrok został oparty na szczegółowej analizie stopnia winy każdego oskarżonego, jego wcześniejszej karalności oraz roli odegranej w incydentach. Takie podejście – indywidualne i proporcjonalne – pozwoliło na zróżnicowanie kar w zależności od poziomu odpowiedzialności.
Wzmocnione środki bezpieczeństwa podczas procesu
Z uwagi na ryzyko konfrontacji między przedstawicielami różnych klubów motocyklowych, podczas procesu wprowadzono zaostrzone środki bezpieczeństwa. Miały one zapewnić spokojny przebieg rozpraw i ochronę wszystkich uczestników – od sędziów i prokuratorów, po świadków i publiczność.
Tego rodzaju środki są standardowo stosowane w sprawach dotyczących zorganizowanych grup, w których istnieje ryzyko zastraszania lub zakłócenia porządku sądowego. Dzięki temu postępowanie mogło przebiegać w atmosferze spokoju i bez ingerencji z zewnątrz.
Szerszy kontekst zjawiska
Proces w Liège wpisuje się w szerszy kontekst walki z przestępczością w środowisku klubów motocyklowych typu outlaw. Choć tylko niewielka część członków tych grup dopuszcza się czynów zabronionych, służby w Belgii i innych krajach Europy zachowują wzmożoną czujność, obserwując możliwe powiązania z handlem narkotykami, przemocą czy nielegalnym handlem bronią.
Jednocześnie warto pamiętać, że zdecydowana większość motocyklistów to pasjonaci, dla których jazda i wspólnota klubowa są formą integracji, a nie działalnością przestępczą. Sąd w Liège podkreślił w uzasadnieniu, że jego wyrok nie ma na celu stygmatyzowania środowiska motocyklowego jako całości, lecz stanowi reakcję na konkretne przypadki łamania prawa.
Wyrok ma charakter zarówno represyjny, jak i prewencyjny – wysyła sygnał, że wymiar sprawiedliwości w Belgii konsekwentnie reaguje na zorganizowaną przemoc i zastraszanie, niezależnie od środowiska, z którego pochodzą sprawcy.
