Zapowiadane zmiany w belgijskim systemie emerytalnym wywołały masowe protesty, których symbolem stały się cytryny – metafora wyrażająca uczucie „wyciskania” pracowników przez nowe regulacje. Około 30 tysięcy osób, w tym ponad 25 tysięcy nauczycieli, przeszło ulicami Brukseli, wyrażając swój sprzeciw wobec planów koalicji „Arizona”. Reforma budzi kontrowersje zarówno wśród pracowników, jak i polityków, co komplikuje jej wdrożenie.
Co proponuje reforma?
Plany reformy zakładają m.in. wydłużenie okresu aktywności zawodowej oraz zmianę zasad obliczania emerytur dla pracowników sektora publicznego. Obecnie emerytury urzędników i nauczycieli obliczane są na podstawie zarobków z ostatnich dziesięciu lat pracy. Reforma miałaby to zmienić, uwzględniając całą karierę zawodową, co zbliżyłoby system publiczny do rozwiązań stosowanych w sektorze prywatnym. Kolejną zmianą jest podniesienie wieku emerytalnego dla części zawodów, takich jak kolejarze czy wojskowi, którzy obecnie mogą przechodzić na emeryturę już w wieku 55-56 lat.
Protesty nauczycieli i ich postulaty
Największa grupa protestujących, nauczyciele, podkreśla, że wydłużenie wieku pracy może być nie do pogodzenia z obciążeniami, jakie wiążą się z ich zawodem. Wielu z nich zaznacza, że zmieniające się warunki pracy i wzrastające wymagania już teraz sprawiają, że zawód ten staje się coraz trudniejszy. Dla wielu uczestników protestu kluczowym problemem jest konieczność pracy do 65. roku życia, co postrzegają jako dodatkowe obciążenie fizyczne i psychiczne.
Polityczne podziały i napięcia
Plany reformy dzielą koalicję rządzącą „Arizona”. Partia socjalistyczna i chadecy opowiadają się za złagodzeniem niektórych propozycji, w tym zapewnieniem dodatkowych benefitów, takich jak druga filara emerytalna dla nauczycieli, która funkcjonuje w sektorze prywatnym. Z kolei bardziej konserwatywne ugrupowania, takie jak N-VA, podkreślają konieczność zrównania zasad między sektorami publicznym i prywatnym oraz potrzebę dłuższej aktywności zawodowej w obliczu starzejącego się społeczeństwa.
Głos związków zawodowych
Związki zawodowe wyrażają obawy, że reforma nie tylko obciąży finansowo pracowników, ale także pogłębi problemy w sektorze publicznym. Podczas protestów wskazywano, że zmiany te mogą odstraszać młodych ludzi od podejmowania pracy w zawodach takich jak nauczyciel czy kolejarz, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do kryzysu kadrowego.
Co dalej?
Przyszłość reformy emerytalnej w Belgii pozostaje niepewna. Koalicja „Arizona” wciąż nie osiągnęła porozumienia w tej sprawie, a naciski ze strony związków zawodowych i społeczeństwa dodatkowo komplikują sytuację. Planowane zmiany mają kluczowe znaczenie dla przyszłości belgijskiego systemu emerytalnego, ale ich ostateczny kształt pozostaje kwestią dalszych negocjacji i kompromisów. Pewne jest jedno – temat ten będzie nadal budził emocje zarówno wśród pracowników, jak i w kręgach politycznych.
