Stopa bezrobocia w strefie euro utrzymała się we wrześniu na poziomie 6,3 procent, co potwierdza stabilizację sytuacji na europejskim rynku pracy. Pomimo pozytywnych wskaźników makroekonomicznych, dane opublikowane w czwartek przez Eurostat ujawniają utrzymujący się problem bezrobocia wśród młodych ludzi – jeden z najpoważniejszych problemów społeczno-ekonomicznych, z jakimi mierzy się Europa.
Według europejskiego urzędu statystycznego sytuacja na rynku pracy w strefie euro pozostała praktycznie niezmieniona zarówno względem sierpnia, jak i września 2024 roku. Choć ta stabilność może być interpretowana jako oznaka równowagi gospodarczej, dane ujawniają znaczące różnice demograficzne i regionalne, które wymagają uwagi decydentów politycznych.
Liczba bezrobotnych w strefie euro
We wrześniu 2025 roku w strefie euro bez pracy pozostawało około 11 milionów osób. Liczba bezrobotnych wzrosła o 187 tysięcy w porównaniu z rokiem poprzednim, mimo że procentowa stopa bezrobocia pozostała niezmieniona. Wynika to z ogólnego wzrostu liczby osób aktywnych zawodowo i zmian demograficznych w krajach członkowskich.
Stały poziom bezrobocia może oznaczać, że europejska gospodarka osiągnęła punkt równowagi – nowe miejsca pracy powstają w tempie odpowiadającym wzrostowi liczby osób wchodzących na rynek pracy. Jednocześnie jednak brak dalszego spadku wskazuje na utrwalone bariery strukturalne.
Dramatyczna sytuacja młodych ludzi
Największym wyzwaniem pozostaje bezrobocie wśród osób poniżej 25. roku życia. We wrześniu 2025 roku wyniosło ono 14,4 procent – niemal dwa i pół razy więcej niż ogólny wskaźnik bezrobocia. Oznacza to, że spośród młodych ludzi aktywnie poszukujących pracy aż 2,28 miliona pozostaje bez zatrudnienia.
Pozytywnym sygnałem jest spadek liczby młodych bezrobotnych o 79 tysięcy w porównaniu z rokiem poprzednim. Jednak mimo tej poprawy bezrobocie wśród młodzieży nadal pozostaje jednym z największych problemów gospodarczych Europy. Długotrwałe pozostawanie bez pracy na początku kariery może prowadzić do trwałego wykluczenia z rynku pracy, utraty kompetencji oraz problemów psychologicznych i społecznych – zjawiska określanego mianem „straconego pokolenia”.
Belgia: niewielki wzrost bezrobocia
W Belgii stopa bezrobocia we wrześniu 2025 roku wyniosła 5,9 procent, wobec 5,8 procent miesiąc wcześniej i rok wcześniej. Choć wzrost jest symboliczny, eksperci zwracają uwagę, że wymaga on monitorowania w kontekście szerszych trendów gospodarczych.
Belgijski rynek pracy, podobnie jak w całej strefie euro, zmaga się z problemem dopasowania kwalifikacji do potrzeb rynku oraz z regionalnymi dysproporcjami – znacznie wyższym bezrobociem w Brukseli i Walonii niż we Flandrii. Mimo to stopa bezrobocia poniżej średniej unijnej świadczy o stosunkowo dobrej kondycji belgijskiej gospodarki.
Kontekst gospodarczy i wyzwania strukturalne
Utrzymująca się stabilność rynku pracy występuje w złożonym kontekście gospodarczym – transformacji energetycznej i cyfrowej, starzenia się społeczeństw i skutków ostatnich kryzysów ekonomicznych. W tych warunkach utrzymanie bezrobocia na poziomie 6,3 procent można uznać za sukces, choć nie za powód do samozadowolenia.
Jednym z kluczowych wyzwań jest niedopasowanie kompetencji do wymogów rynku. Cyfryzacja i automatyzacja pracy powodują, że zapotrzebowanie na nowe umiejętności rośnie szybciej, niż systemy edukacji są w stanie reagować. To w szczególności dotyka młodych ludzi wchodzących na rynek pracy, których kwalifikacje często odbiegają od oczekiwań pracodawców.
Różnice regionalne i demograficzne
Średnie dane dla całej strefy euro maskują istotne różnice między państwami. Podczas gdy w Czechach czy na Malcie bezrobocie pozostaje bardzo niskie, kraje południowej Europy wciąż notują wskaźniki znacznie wyższe od średniej. Te różnice odzwierciedlają zróżnicowanie struktury gospodarczej, elastyczności rynków pracy oraz skuteczności polityk zatrudnienia.
Podobne dysproporcje występują również w obrębie poszczególnych krajów. W Belgii, na przykład, stopa bezrobocia w Brukseli jest kilkukrotnie wyższa niż w regionie flamandzkim, co wynika z odmiennych uwarunkowań demograficznych, edukacyjnych i ekonomicznych.
Perspektywy i działania niezbędne
Choć stabilność bezrobocia może być pozytywnym sygnałem, nie powinna prowadzić do samozadowolenia. Eksperci wskazują na pilną potrzebę reform w zakresie edukacji, kształcenia zawodowego i polityki rynku pracy. W szczególności należy wzmocnić programy wspierające zatrudnienie młodych ludzi, rozwój przedsiębiorczości i przekwalifikowanie osób zagrożonych długotrwałym bezrobociem.
Długoterminowo kluczowe będzie tworzenie bardziej odpornego, elastycznego i inkluzywnego rynku pracy, zdolnego sprostać wyzwaniom nadchodzących dekad. Stabilność obecnych wskaźników to solidna podstawa, ale przyszłość zależy od zdolności Europy do inwestowania w kapitał ludzki i adaptacji do nowej gospodarki cyfrowej.
