Tylko jedno na cztery belgijskie gospodarstwa domowe jest w stanie przeprowadzić renowację energetyczną swojego mieszkania zgodnie z normami przewidzianymi na 2050 rok. Takie wnioski płyną z obszernego raportu Centralnej Rady Gospodarczej (CRB), na który powołuje się dziennik De Tijd.
Koszty główną barierą dla większości gospodarstw
Analiza federalnego organu doradczego wykazała, że dla 73 procent belgijskich rodzin koszty stanowią przeszkodę nie do pokonania przy realizacji planów modernizacji energetycznej. CRB, w której skład wchodzą przedstawiciele pracodawców, pracowników i konsumentów, oparła swoje wnioski na wcześniejszych badaniach uzupełnionych danymi Komisji Europejskiej, urzędu statystycznego Statbel oraz Banku Narodowego.
Znaczna część gospodarstw domowych nie posiada odpowiednich środków własnych, zarówno w postaci oszczędności, jak i zdolności kredytowej. Co więcej, wiele rodzin nie odczułoby znaczących korzyści finansowych z przeprowadzenia takich prac, co dodatkowo zniechęca do inwestowania w kosztowną modernizację.
Wyzwanie społeczne nadchodzących dekad
CRB określiła modernizację energetyczną belgijskich mieszkań jako „jedno z największych wyzwań społecznych kolejnych dekad”. Podkreślono konieczność „szybkiego i drastycznego” przyspieszenia tempa renowacji, aby sprostać normom energetycznym wyznaczonym na 2050 rok.
Problem jest szczególnie widoczny we Flandrii, gdzie wcześniejsze analizy pokazały, że tempo modernizacji powinno wzrosnąć trzykrotnie, by do połowy stulecia wszystkie mieszkania spełniały wymogi etykiety EPC klasy A. Skala tego zadania pokazuje złożoność transformacji energetycznej sektora mieszkaniowego w całym kraju.
Postulaty i rekomendacje
Rada wzywa do przeprowadzenia szerokiej kampanii informacyjnej dotyczącej nadchodzących, bardziej restrykcyjnych wymagań w zakresie efektywności energetycznej budynków. Sugeruje również, by władze publiczne na początku skupiły się na obywatelach dysponujących odpowiednimi środkami finansowymi.
Takie rozwiązanie miałoby zapewnić maksymalną efektywność wykorzystania środków publicznych, a następnie pozwolić na stopniowe rozszerzanie dostępnych programów wsparcia na kolejne grupy społeczne. Jest to podejście pragmatyczne, które stara się pogodzić ambitne cele klimatyczne z realnymi możliwościami finansowymi belgijskich rodzin.
Raport CRB wyraźnie pokazuje napięcie między ambicjami klimatycznymi a rzeczywistością społeczno-ekonomiczną, sygnalizując potrzebę stworzenia kompleksowego systemu wsparcia dla transformacji energetycznej w sektorze mieszkaniowym.
