Prokurator generalna Anne Karcher zażądała w czwartek od ławy przysięgłych w Brukseli wymierzenia kary 30 lat pozbawienia wolności dla mężczyzny uznanego za winnego zabójstwa Teresy Rodriguez Llamazares. Wniosek ten uzasadniła „ogromną wagą czynu” oraz „naruszeniem porządku społecznego” spowodowanym przez Césara Arribasa Calvo.
Przedstawicielka oskarżenia wskazała jednak na trzy okoliczności łagodzące, które przysięgli mogą wziąć pod uwagę przy wymiarze kary: „stopniowe, lecz pełne” przyznanie się Césara Arribasa Calvo do przebiegu zdarzeń, brak wcześniejszych skazań oraz wyrazy skruchy, jakie oskarżony wielokrotnie okazywał podczas całej rozprawy.
Emocjonalny przebieg procesu
César Arribas Calvo reagował bardzo emocjonalnie w trakcie całego postępowania, wielokrotnie płacząc i przepraszając rodzinę ofiary. W piątek, już po ogłoszeniu werdyktu o winie, ponownie poprosił „rodzinę Teresy o głębokie przebaczenie”.
W czwartek sąd przysięgłych w Brukseli uznał Césara Arribasa Calvo za winnego umyślnego zabójstwa z premedytacją na osobie Teresy Rodriguez Llamazares. Kobieta została zamordowana w wyniku 153 ciosów nożem, w tym jednego, który podciął jej gardło.
Argumenty obrony
Obrońcy Césara Arribasa Calvo przedstawili przysięgłym czternaście okoliczności łagodzących przed rozpoczęciem narad nad wymiarem kary. Wskazali m.in. na przyznanie się do winy, przeprosiny, szczegółowe wyjaśnienia złożone podczas procesu, opisanie brutalności czynu bez prób jego umniejszania, zły stan psychiczny oskarżonego, brak wcześniejszych wyroków, nieobecność przemocy w jego przeszłości (zarówno wobec Teresy, jak i innych osób), brak kar dyscyplinarnych w więzieniu, młody wiek Césara Arribasa Calvo w chwili popełnienia zbrodni, trudne warunki rodzinne, które „nie nauczyły go komunikacji”, wypłatę odszkodowania w wysokości 34 000 euro, brak wniosków o zwolnienie z aresztu, dobrowolne podjęcie leczenia psychologicznego w 2023 roku oraz wskazywany przez biegłych brak ryzyka recydywy.
Adwokaci Caroline Heymans i Karim Sedad wnieśli o wymierzenie kary nieprzekraczającej 23 lat pozbawienia wolności, co odpowiadałoby wiekowi Césara Arribasa Calvo w momencie popełnienia zbrodni.
Kontekst sprawy i szersze znaczenie
Zabójstwo Teresy Rodriguez Llamazares wpisuje się w szerszy problem przemocy wobec kobiet i tzw. feminicydów – zbrodni popełnianych na kobietach ze względu na ich płeć, często w kontekście relacji partnerskich. Brutalne okoliczności sprawy – 153 ciosy nożem – pokazują ekstremalne natężenie przemocy i rodzą pytania o mechanizmy eskalacji agresji w związkach oraz możliwości wcześniejszej interwencji.
Proces przed sądem przysięgłych w Brukseli stanowi ważny moment dla belgijskiego wymiaru sprawiedliwości, pokazując, jak system prawny rozpatruje przypadki najcięższych zbrodni – szukając równowagi między karą adekwatną do ciężaru czynu a uwzględnieniem okoliczności łagodzących, które mogą wpłynąć na końcowy wyrok.
Ostateczna decyzja w sprawie wymiaru kary należy do ławy przysięgłych, która musi rozważyć wszystkie argumenty – zarówno te przemawiające za surowością wobec skali popełnionej zbrodni, jak i te wskazujące na możliwość złagodzenia kary. Wyrok w tej głośnej sprawie może stać się ważnym punktem odniesienia w orzecznictwie dotyczącym najpoważniejszych przestępstw przeciwko życiu w Belgii.
