Federalne Ministerstwo Mobilności przedstawiło we wtorek wyniki badania, które potwierdzają trwały wpływ telepracy na belgijski system transportowy. Dzięki pracy zdalnej mieszkańcy Belgii pokonują każdego dnia około 32 miliony kilometrów mniej w drodze do pracy, z czego 14 milionów kilometrów przypada na przejazdy samochodowe.
Badanie przeprowadzono między październikiem 2024 a lipcem 2025 roku. Wynika z niego, że siedmiu na dziesięciu pracowników pracuje zdalnie jeden lub dwa dni w tygodniu.
Regionalne różnice w telepracy
We Flandrii 77% zatrudnionych korzysta z telepracy raz lub dwa razy w tygodniu. W Brukseli aż jedna trzecia osób wykonuje obowiązki zawodowe z domu do trzech dni w tygodniu.
Najchętniej na telepracę decydują się użytkownicy transportu kolejowego – 65% z nich wybiera taką formę organizacji pracy. Jednocześnie 30% kierowców, którzy mogą pracować zdalnie, deklaruje, że dzięki temu częściej sięga po alternatywne środki transportu, jak rower czy komunikacja publiczna.
Odległość a telepraca
Im większy dystans do miejsca pracy, tym częściej wybierana jest telepraca. Ponad połowa pracowników dojeżdżających ponad 50 kilometrów korzysta z niej co najmniej raz w tygodniu.
Najczęściej wybierane dni to środa i piątek. Aż 97% telepracujących wykonuje obowiązki w domu, a jedynie 7% korzysta z biur satelitarnych.
Korzyści i bariery
Najważniejsze powody wyboru telepracy to oszczędność czasu i lepsza równowaga między życiem prywatnym a zawodowym. Główne bariery to brak kontaktu społecznego (37% wskazań) oraz wyższe rachunki za ogrzewanie, prąd i wodę.
Istnieją również różnice w polityce pracodawców – w Walonii 70% firm nie zezwala na telepracę, podczas gdy we Flandrii ten odsetek wynosi 62%.
Wpływ na transport i środowisko
Ograniczenie codziennych dojazdów o 32 miliony kilometrów ma ogromne znaczenie dla polityki transportowej i środowiskowej. Mniej samochodów na drogach oznacza redukcję emisji spalin oraz mniejsze obciążenie infrastruktury.
Nowa normalność pracy
Wyniki badań wskazują, że model pracy hybrydowej, ukształtowany w czasie pandemii COVID-19, utrwalił się w Belgii. Dane są niemal identyczne jak w poprzednich latach, co potwierdza stabilizację nowego wzorca organizacji pracy.
Telepraca stała się trwałym elementem belgijskiego rynku pracy, a różnice regionalne mogą wynikać zarówno z lokalnych warunków zatrudnienia, jak i kulturowego podejścia do organizacji czasu pracy.
Długofalowo nowe realia wymuszą dostosowanie polityk transportowych, urbanistycznych i społecznych do sytuacji, w której istotna część aktywności zawodowej odbywa się w sposób rozproszony geograficznie.
