Najnowsze badania przeprowadzone przez firmę Acerta, specjalizującą się w usługach HR, odsłaniają fascynujący obraz przedsiębiorczości w Belgii, gdzie struktury demograficzne wykazują znaczące różnice regionalne. Analiza oparta na danych Krajowego Instytutu Ubezpieczeń Społecznych dla Pracowników Samozatrudnionych (INASTI/RSVZ) przedstawia Region Brukselski jako wyjątkowe centrum aktywności gospodarczej osób nieposiadających obywatelstwa belgijskiego.
Krajowa statystyka wskazuje na obecność 1.299.825 osób prowadzących działalność gospodarczą główną lub dodatkową, wśród których 165.826 stanowią cudzoziemcy, reprezentując niespełna 13 procent całej populacji samozatrudnionych. Geograficzny rozkład tej populacji ujawnia jednak dramatyczne różnice między regionami, które odzwierciedlają odmienne charakterystyki ekonomiczne i społeczne poszczególnych obszarów.
Podczas gdy regiony flamandzki i waloński charakteryzują się względnie homogeniczną strukturą narodowościową przedsiębiorców, gdzie odsetek cudzoziemców oscyluje wokół 9 procent, stolica prezentuje zupełnie odmienny krajobraz gospodarczy. W Regionie Brukselskim aż 41,9 procent samozatrudnionych reprezentuje narodowości inne niż belgijska, co czyni ten obszar prawdziwym laboratorium międzynarodowej przedsiębiorczości.
Struktura wiekowa przedsiębiorców zagranicznych dostarcza dodatkowych wskazówek dotyczących motywacji i strategii zawodowych tej grupy demograficznej. Els Schellens, ekspert ds. samozatrudnienia w firmie Acerta, zauważa, że ponad połowa cudzoziemców prowadzących działalność gospodarczą nie przekroczyła wieku 45 lat, co stanowi 56 procent tej populacji. Fenomen ten wyjaśnia tendencją młodych imigrantów do postrzegania przedsiębiorczości jako efektywnej ścieżki integracji z lokalnym rynkiem pracy, pozwalającej na ominięcie tradycyjnych barier zatrudnieniowych.
Sektorowa dystrybucja aktywności gospodarczej prezentuje interesujące wzorce preferencji zawodowych różniące się między grupami narodowościowymi. Przedsiębiorcy zagraniczni koncentrują swoją działalność przede wszystkim w sektorze przemysłowym, który absorbuje 42,4 procent tej populacji, podczas gdy obywatele belgijscy dominują w obszarze wolnych zawodów, stanowiąc 35,8 procent tej kategorii. Sektor handlowy pozostaje popularny w obu grupach, zajmując drugą pozycję pod względem koncentracji aktywności gospodarczej.
Analiza dochodowa odsłania znaczące różnice w strukturze finansowej między przedsiębiorcami różnych narodowości. Jedynie 20 procent cudzoziemców prowadzących działalność gospodarczą osiąga roczne przychody poniżej progu 5.000 euro, w porównaniu z 33 procentami wśród belgijskich przedsiębiorców. Acerta przypisuje tę dysproporcję większemu udziałowi działalności gospodarczej o charakterze uzupełniającym wśród obywateli belgijskich, która stanowi 28 procent tej grupy wobec zaledwie 13 procent wśród przedsiębiorców zagranicznych.
Ta struktura sugeruje fundamentalne różnice w podejściu do samozatrudnienia jako strategii kariery zawodowej. Cudzoziemcy częściej traktują prowadzenie działalności gospodarczej jako główne źródło utrzymania, co może odzwierciedlać zarówno ograniczone możliwości alternatywnego zatrudnienia, jak i świadomą strategię budowania niezależności ekonomicznej. Belgijscy przedsiębiorcy wykazują natomiast większą skłonność do łączenia samozatrudnienia z innymi formami aktywności zawodowej, wykorzystując je jako narzędzie dywersyfikacji dochodów lub realizacji dodatkowych ambicji biznesowych.
