Nowa władza w gminie Ixelles, utworzona przez partie MR, PS oraz Engagés, oficjalnie wezwała władze regionalne do przywrócenia dwukierunkowego ruchu na moście Fraiteur. Ta inicjatywa, zapisana w deklaracji polityki komunalnej, realizuje jedno z głównych zobowiązań programowych koalicji, która od momentu swojego powstania sygnalizowała zamiar rewizji obecnych ograniczeń komunikacyjnych.
Strategia przewidziana przez władze lokalne zakłada etapową implementację zmian w organizacji ruchu. Pierwsza faza koncentruje się na selektywnym otwarciu mostu dla mieszkańców oraz lokalnych przedsiębiorców, co ma zapewnić zaspokojenie najbardziej pilnych potrzeb społeczności przy minimalizacji ryzyka przeciążenia infrastruktury. Druga faza przewiduje przeprowadzenie kompleksowych konsultacji społecznych oraz instytucjonalnych, mających na celu wypracowanie modalności pełnego otwarcia mostu z zastosowaniem czasowych ograniczeń dostępu.
Most Fraiteur, stanowiący strategiczne połączenie między Cmentarzem w Ixelles a dzielnicą La Plaine, podlega ograniczeniom jednokierunkowym od grudnia 2020 roku. Obecny system zezwala na przejazd pojazdów mechanicznych wyłącznie w kierunku od Ixelles do Auderghem, zachowując jednocześnie swobodę przemieszczania się dla pieszych, rowerzystów, transportu publicznego, taksówek oraz pojazdów ratunkowych. Wprowadzenie tych ograniczeń wywołało natychmiastową krytykę ówczesnej opozycji, która prognozowała negatywne konsekwencje dla lokalnej mobilności.
Minister Mobilności Elke Van den Brandt z partii Groen przedstawiła argumentację przeciwko propozycji reopening, powołując się na osiągnięte korzyści bezpieczeństwa oraz efektywności transportowej. Według danych ministerialnych, jednokierunkowa organizacja ruchu przyczyniła się do znacznej poprawy bezpieczeństwa drogowego oraz skrócenia czasu przejazdu linii autobusowej numer 71 o cztery minuty. Pomimo zasadniczego sprzeciwu wobec pełnego otwarcia, minister zadeklarowała gotowość rozważenia punktowych modyfikacji dla określonych kategorii użytkowników.
Spór wokół mostu Fraiteur odzwierciedla fundamentalne napięcie między regionalną polityką mobilności a lokalnymi oczekiwaniami społeczności. Rozwiązanie tej kwestii wymaga wypracowania kompromisu uwzględniającego wymogi bezpieczeństwa ruchu, efektywność transportu publicznego oraz demokratyczne aspiracje mieszkańców do współkształtowania organizacji przestrzeni miejskiej. Dalsze negocjacje między poziomem komunalnym a regionalnym będą determinować ostateczny kształt rozwiązania tej złożonej problematyki infrastrukturalnej.