Służby policyjne wprowadziły wzmożone środki bezpieczeństwa wokół federalnego posła partii MR, po tym jak polityk po raz kolejny otrzymał groźby śmierci za pośrednictwem mediów społecznościowych. Numer telefonu parlamentarzysty został bezpośrednio połączony z federalnym centrum kryzysowym, a patrole policyjne prowadzą regularne obchody w rejonie jego miejsca zamieszkania w Charleroi.
Zagrożony poseł nie komentuje publicznie faktu objęcia go ochroną, potwierdza jednak złożenie w tym tygodniu oficjalnego zawiadomienia o przestępstwie. Groźby pozostają w bezpośrednim związku z jego publicznymi stanowiskami dotyczącymi kwestii Bractwa Muzułmańskiego i działalności tej organizacji na terytorium Belgii.
Kontrowersyjny raport wywołuje polityczne napięcia
Francuski dokument analityczny poświęcony tej organizacji religijno-politycznej wywołał lawinę komentarzy medialnych i reakcji politycznych zarówno we Francji, jak i w Belgii. Poseł partii liberalnej był pierwszym federalnym parlamentarzystą, który podjął inicjatywę w tej sprawie, zwracając się do ministra spraw wewnętrznych z żądaniem likwidacji tej grupy na terytorium kraju.
Obecny tydzień przyniósł dalsze działania ze strony polityka, który domaga się teraz, aby belgijskie służby wywiadowcze przygotowały analogiczny raport do francuskiego dokumentu, koncentrujący się jednak na specyfice belgijskiej. Parlamentarzysta przypomina, że podobne opracowanie zostało już zamówione w Belgii w 2022 roku, jednak jego ustalenia pozostały w dużej mierze zignorowane przez decydentów.
Sprawa ilustruje rosnące napięcia społeczne związane z obecnością i aktywnością różnych organizacji religijnych w belgijskim społeczeństwie wielokulturowym. Debate dotycząca Bractwa Muzułmańskiego wpisuje się w szerszy kontekst dyskusji o integracji społecznej i bezpieczeństwie wewnętrznym, która od lat pozostaje jednym z kluczowych tematów politycznych w kraju.
Sytuacja posła partii liberalnej pokazuje również, jak kontrowersyjne stanowiska polityczne mogą przekładać się na bezpośrednie zagrożenia dla bezpieczeństwa osobistego przedstawicieli władzy ustawodawczej, zmuszając służby państwowe do podejmowania nadzwyczajnych środków ochronnych.
