Anonimowa grupa funkcjonariuszy brukselskiej policji wyraziła poparcie dla planu ministra Bernarda Quintina dotyczącego konsolidacji stref policyjnych w stolicy Belgii. Jednocześnie funkcjonariusze wskazują na konieczność fundamentalnych reform towarzyszących procesowi łączenia jednostek.
Głos z pierwszej linii
Według informacji przekazanych agencji Belga, dziesiątki funkcjonariuszy operacyjnych z różnych brukselskich stref policyjnych nie sprzeciwiają się planowanej fuzji sześciu stref działających obecnie w stolicy. W liście przesłanym do agencji twierdzą, że ich stanowisko odzwierciedla opinię większości policjantów terenowych.
Funkcjonariusze jednoznacznie wskazują jednak, że warunkiem powodzenia reformy musi być rewizja normy KUL, określającej zasady przydziału środków federalnych dla poszczególnych stref policyjnych w kraju. Obecna formuła finansowania, opracowana jeszcze w latach 90., nie odpowiada współczesnym realiom pracy policji.
W swoim stanowisku funkcjonariusze krytycznie odnoszą się do dotychczasowego przebiegu debaty na temat reformy. „Po ogłoszeniu planów fuzji stref policyjnych wielu polityków i przedstawicieli kadry kierowniczej zabierało głos, rzekomo w imieniu policjantów z pierwszej linii, podczas gdy w rzeczywistości bronili własnych interesów” – piszą autorzy listu.
Potencjał operacyjny i zagrożenia systemowe
W ocenie policjantów, połączenie brukselskich stref stanowi realną szansę na zwiększenie efektywności działań operacyjnych, szczególnie w zakresie wymiany informacji między jednostkami. Jest to kluczowy element w walce z przestępczością przekraczającą granice administracyjne wewnątrz aglomeracji.
Funkcjonariusze dostrzegają jednak poważne zagrożenia związane z konsolidacją struktur. Szczególny niepokój budzi możliwość „instrumentalnego wykorzystywania policji do realizacji celów politycznych i osobistych interesów”. Sygnalizują przypadki, gdy burmistrzowie zlecają policjantom zadania niezwiązane z ich statutową misją zapewniania bezpieczeństwa publicznego.
Równie niepokojącym zjawiskiem jest wywieranie presji na funkcjonariuszy w celu uzyskania poufnych informacji z protokołów sądowych, mimo braku prawnych kompetencji władz lokalnych do dostępu do tych dokumentów.
Warunki skutecznej reformy
Pełne wykorzystanie potencjału konsolidacji wymaga, zdaniem policjantów, równoległego przeprowadzenia reform strukturalnych i modyfikacji obowiązujących norm prawnych. Sama reorganizacja administracyjna, bez towarzyszących jej zmian systemowych, nie rozwiąże fundamentalnych problemów brukselskich służb bezpieczeństwa.
Autorzy listu podkreślają, że reforma normy KUL pozwoliłaby na rozszerzenie możliwości operacyjnych przy jednoczesnym zachowaniu lokalnych służb, które nie powinny podlegać centralizacji. Wspólne wykorzystanie zasobów materialnych i kadrowych mogłoby przynieść wymierne korzyści, szczególnie w kontekście ograniczeń budżetowych.
Stanowisko funkcjonariuszy terenowych wprowadza istotną perspektywę do debaty o przyszłości brukselskich służb bezpieczeństwa – perspektywę osób realizujących codzienne zadania policyjne, dotychczas marginalizowaną w dyskursie zdominowanym przez przedstawicieli administracji i polityki.
W kontekście rosnących wyzwań związanych z bezpieczeństwem w europejskiej stolicy, głos praktyków wskazuje na konieczność holistycznego podejścia do reformy struktur policyjnych, wykraczającego poza prostą reorganizację administracyjną.
