W poniedziałek regionalna posłanka z Niemieckojęzycznej Wspólnoty Christine Mauel (PFF/MR) zwróciła się w Komisji Parlamentu Walonii w Namur do premiera Adriena Dolimonta (MR) z pytaniem o uznanie i promocję języka niemieckiego w Regionie Walońskim. Jej interpelacja zbiegła się z obchodami „Tygodnia języka niemieckiego” („Woche für Deutsch”), organizowanego co roku w październiku przez ambasadę Niemiec w Brukseli we współpracy z licznymi partnerami.
W niemieckojęzycznej części Belgii języki niemiecki i francuski współistnieją w codziennym życiu. Posłanka Mauel chciała się dowiedzieć, jakie konkretne działania planuje rząd waloński, aby uwzględnić tę rzeczywistość także na poziomie instytucjonalnym – zwłaszcza w zakresie dwujęzycznej komunikacji z mieszkańcami. Jak zaznaczyła, chodzi o działania „nie tylko w czasie Tygodnia języka niemieckiego”.
Pozycja Walonii wobec różnorodności językowej
Premier Adrien Dolimont potwierdził, że Walonia przywiązuje dużą wagę do różnorodności językowej. Choć ramy prawne nie pozwalają, by region uzyskał oficjalny status dwujęzyczny, administracja już teraz wykracza poza swoje obowiązki. Na portalu wallonie.be dostępnych jest ponad 380 procedur administracyjnych w języku niemieckim – podkreślił Dolimont.
Jak dodał, trwają prace nad umożliwieniem publikowania również treści informacyjnych w tym języku. Walonia od kilku lat wspiera też działania „Stowarzyszenia na rzecz promocji języka niemieckiego w Walonii” (APAW). W ramach tegorocznych obchodów Tygodnia języka niemieckiego w szkołach zorganizowano konkurs plakatów, w którym uczniowie ilustrują niemieckie idiomy.
Język niemiecki jako atut gospodarczy i kulturowy
Zdaniem Christine Mauel odpowiedź premiera potwierdza, że „Walonii zależy na uznaniu znaczenia języka niemieckiego – nie tylko jako elementu dziedzictwa kulturowego, lecz także jako atutu dla współpracy międzynarodowej, edukacji i gospodarki”.
„Jako posłanka z Kantonów Wschodnich zależy mi, by język niemiecki pozostał widoczny i żywy w naszym regionie. Cieszę się, że premier Walonii wykazuje w tej kwestii prawdziwą wrażliwość. To ważny sygnał dla dalszego wzmacniania wielojęzyczności w Walonii” – powiedziała w rozmowie z mediami.
Kontekst polityki językowej w Belgii
Sprawa ta wpisuje się w szerszy kontekst belgijskiej polityki językowej. Wspólnota Niemieckojęzyczna, licząca około 77 000 mieszkańców, stanowi trzecią wspólnotę językową kraju obok flamandzkiej i francuskiej. Choć terytorialnie leży w granicach Walonii, posiada własne instytucje i kompetencje.
Wielojęzyczność administracji publicznej wykracza tu poza ustawowe wymogi i stanowi dowód uznania dla różnorodności kulturowej. Możliwość załatwienia spraw urzędowych w języku niemieckim ułatwia życie mieszkańcom Kantonów Wschodnich i wzmacnia ich integrację z regionem.
Wymiar gospodarczy i edukacyjny
Znaczenie języka niemieckiego w Walonii sięga daleko poza kwestie kulturowe. Region graniczy z Niemcami – jednym z kluczowych partnerów gospodarczych Belgii – dlatego znajomość języka Goethego stanowi istotny atut w handlu, turystyce, edukacji i współpracy naukowej.
Inicjatywy edukacyjne, takie jak konkursy, warsztaty i programy wymiany, mają nie tylko promować naukę niemieckiego, lecz także wzmacniać świadomość wielojęzyczności jako wartości w coraz bardziej zglobalizowanym świecie.
Perspektywy rozwoju polityki językowej
Deklaracje premiera Dolimonta potwierdzają gotowość Walonii do dalszego wspierania wielojęzyczności w granicach obowiązujących przepisów. Rozszerzenie treści w języku niemieckim na platformach publicznych i dalsze wsparcie dla organizacji promujących ten język to kroki w kierunku pragmatycznego i inkluzywnego podejścia do komunikacji instytucjonalnej.
Jednocześnie ograniczenia konstytucyjne przypominają o złożoności belgijskiego systemu językowego – region nie może formalnie uzyskać statusu dwujęzycznego, ale może działać ponad wymagane minimum prawne.
Debata o widoczności języka niemieckiego w Walonii pokazuje, że zarządzanie wielojęzycznością wymaga nie tylko zmian instytucjonalnych, lecz także kulturowej otwartości i dialogu. To proces, który łączy praktyczne potrzeby mieszkańców z symboliką szacunku wobec wszystkich wspólnot językowych w Belgii.
