Rząd federalny osiągnął porozumienie w sprawie ustawy programowej podczas nocnego posiedzenia ograniczonej rady ministrów. Wśród kluczowych decyzji znalazło się złagodzenie mechanizmu limitowania indeksacji najwyższych emerytur, co stanowi odpowiedź na protesty środowiska sędziowskiego.
Kontekst reformy emerytalnej
Minister emerytur Jan Jambon (N-VA) zdecydował o wprowadzeniu alternatywnego rozwiązania mającego na celu ochronę siły nabywczej beneficjentów wysokich świadczeń emerytalnych. Decyzja ta kończy kilkutygodniowy spór z magistraturą, która protestowała przeciwko ograniczeniom indeksacyjnym.
Zgodnie z osiągniętym porozumieniem, „pułap Wijninck” nie będzie podlegał indeksacji. W praktyce oznacza to, że emerytury przekraczające 5 250 euro będą indeksowane wyłącznie o kwotę odpowiadającą minimalnej emeryturze, czyli o 36 euro.
Mechanizm ochronny przed inflacją
Kluczowym elementem kompromisu jest wprowadzenie mechanizmu zabezpieczającego przed skutkami wysokiej inflacji. Minister Jambon ustanowił zasadę, zgodnie z którą przekroczenie indeksu pivot więcej niż pięć razy w trakcie kadencji spowoduje zniesienie blokady indeksacyjnej począwszy od szóstego przekroczenia.
To rozwiązanie ma na celu:
- Zachowanie siły nabywczej emerytów w okresach wysokiej inflacji
- Równoważenie celów budżetowych z ochroną socjalną
- Unikanie nadmiernej erozji wysokich świadczeń emerytalnych
Implikacje dla magistratury
Wprowadzone zmiany bezpośrednio dotyczą emerytów z sektora wymiaru sprawiedliwości, którzy w ostatnich tygodniach wyrażali obawy dotyczące ograniczenia ich świadczeń. Nowy mechanizm zapewnia ochronę przed utratą siły nabywczej w przypadku wystąpienia znaczących presji inflacyjnych.
Szerszy kontekst reform społecznych
Porozumienie w sprawie emerytur stanowi część szerszego pakietu reform społecznych, obejmującego również stopniowe wdrażanie reformy zasiłków dla bezrobotnych. Minister zatrudnienia David Clarinval (MR) potwierdził, że ograniczenie świadczeń do dwóch lat będzie realizowane w sposób etapowy.
Te decyzje odzwierciedlają próbę znalezienia równowagi między wymogami konsolidacji budżetowej a zachowaniem stabilności systemu zabezpieczenia społecznego. Rząd federalny stara się minimalizować społeczne koszty reform przy jednoczesnym osiągnięciu założonych celów fiskalnych.
