Federalna minister sprawiedliwości, Annelies Verlinden (CD&V), odrzuciła w niedzielę propozycję flamandzkiej minister Zuhal Demir (N-VA) dotyczącą prefinansowania 4000 bransoletek elektronicznych we Flandrii, argumentując, że byłoby to niezgodne ze specjalną ustawą finansową. N-VA uważa tę odmowę za nieuzasadnioną i oskarża minister federalną o uniemożliwianie Flandrii podjęcia działań w obliczu przeludnienia więzień.
Tło konfliktu instytucjonalnego
Aby odciążyć przepełnione więzienia, minister Demir zaproponowała pod koniec marca wprowadzenie dodatkowych 4000 bransoletek elektronicznych do końca 2027 roku. W Belgii decyzja o umieszczeniu więźnia pod nadzorem elektronicznym należy do federalnych władz sądowniczych, jednak wdrożenie i monitorowanie są zapewniane przez podmioty federacyjne.
W sobotę flamandzka minister skrytykowała swoją federalną odpowiedniczkę na łamach „Het Laatste Nieuws”, oskarżając ją o opieszałość w kwestii prefinansowania.
Aspekty prawne i finansowe
Annelies Verlinden odpowiedziała w niedzielę w telewizji VTM, stwierdzając, że nie ma w zwyczaju dać się wciągać w polemiki. Odniosła się do specjalnej ustawy finansowej, która określa mechanizmy transferów finansowych między państwem federalnym a podmiotami federacyjnymi.
„Dotacja, którą rząd federalny przyznaje rządowi flamandzkiemu, może być zmieniona tylko poprzez ustawę specjalną, przyjętą większością dwóch trzecich głosów w Parlamencie. Dlatego szukamy rozwiązań, które wymagałyby reformy instytucjonalnej” – wyjaśniła Verlinden. Zasugerowała, że „być może pani Demir już rozmawiała o tym ze swoim partyjnym kolegą, premierem Bartem De Weverem. Jednak obecnie nie mam możliwości dokonania prefinansowania na podstawie zasady, która byłaby sprzeczna ze specjalną ustawą finansową.”
Minister dodała, że porozumienie rządowe „Arizona” przewiduje modyfikację ustawy dotyczącej dotacji, aby umożliwić coroczną adaptację przyznawanych kwot – a nie tylko co trzy lata, jak ma to obecnie miejsce w przypadku bransoletek elektronicznych.
Wzajemne oskarżenia
W kolejnej reakcji opublikowanej w niedzielę, Zuhal Demir oskarżyła Annelies Verlinden o nieprzestrzeganie zobowiązań wynikających z federalnego porozumienia wielkanocnego, które według niej przewidywało finansowanie dodatkowych bransoletek elektronicznych we Flandrii. Potępiła „brak lojalności”, twierdząc, że sytuacja nie wymaga reformy instytucjonalnej.
Spór ten uwidacznia napięcia między władzami federalnymi a regionalnymi w belgijskim systemie politycznym, szczególnie w zakresie kompetencji związanych z systemem penitencjarnym i jego finansowaniem.
