Parkowanie przy szpitalach czy to we Flandrii, Walonii czy Brukseli staje się coraz większym obciążeniem finansowym dla pacjentów i ich rodzin. Średni koszt godziny postoju wynosi obecnie 2,3 euro, a za całodniowe parkowanie pacjenci płacą średnio ponad 9 euro. Jednak w niektórych placówkach opłaty te sięgają nawet 25 euro za dzień, co wywołuje sprzeciw organizacji pacjenckich i społecznych.
Rozbieżności w cennikach parkingowych
Ceny parkowania różnią się znacząco w zależności od szpitala. Niektóre placówki stosują stałe, niskie stawki, takie jak Szpital Świętego Franciszka w Heusden-Zolder czy AZORG w Wetteren, gdzie całodniowe parkowanie kosztuje odpowiednio 2,5 i 3 euro. Jednak w większych ośrodkach medycznych, takich jak szpitale w Gandawie, koszt godziny postoju wynosi nawet 6,5 euro. Najdroższe parkingi oferują szpitale w Halle i Ronse, gdzie całodniowe parkowanie kosztuje odpowiednio 20 i 25 euro.
Zaledwie dwie placówki we Flandrii umożliwiają bezpłatne parkowanie, choć są to wyjątki i dotyczą specjalnych sytuacji. Większość szpitali korzysta z systemu godzinowych i dziennych stawek, co często generuje wysokie koszty dla osób regularnie odwiedzających placówki.
Wysokie opłaty pod ostrzałem krytyki
Wysokie ceny parkowania przy szpitalach budzą oburzenie wśród pacjentów i organizacji reprezentujących ich interesy. Organizacja CM podkreśla, że parkingi szpitalne nie mogą być traktowane jak te przy parkach rozrywki. Pacjenci odwiedzają szpitale w celu uzyskania opieki medycznej, a nie dla rozrywki, a wysokie stawki nie powinny być sposobem na kompensowanie problemów finansowych placówek.
Według analiz cztery na dziesięć belgijskich szpitali odnotowało w 2023 roku straty, które łącznie wyniosły 174 miliony euro. Organizacje takie jak Samana, reprezentujące osoby przewlekle chore i ich opiekunów, apelują, by koszty parkingowe nie były przerzucane na pacjentów w celu łatania budżetów szpitali.
Problematyczne dla osób przewlekle chorych
Koszty parkowania są szczególnie dotkliwe dla osób przewlekle chorych, które muszą regularnie odwiedzać szpitale. Organizacje konsumenckie, takie jak Testaankoop, wskazują na konieczność wprowadzenia rozwiązań takich jak karnety wielokrotnego wjazdu lub abonamenty parkingowe dla tej grupy. Medyczne wydatki pacjentów przewlekle chorych są już bardzo wysokie, a dodatkowe opłaty za parkowanie tylko pogłębiają ich trudności finansowe.
Lokalne inicjatywy i nierówności w systemie
Niektóre placówki podejmują kroki w celu złagodzenia problemu. Szpital ZAS w Antwerpii planuje wprowadzenie jednolitej, zryczałtowanej opłaty parkingowej wynoszącej maksymalnie 5 euro dla pacjentów i ich opiekunów, niezależnie od długości postoju. Jednak kryteria korzystania z ulg parkingowych różnią się w zależności od placówki. W niektórych szpitalach osoby z niepełnosprawnościami czy opiekunowie pacjentów paliatywnych mogą parkować bez opłat, ale nie jest to regułą. Przykładem jest placówka w Aalst, która zrezygnowała z bezpłatnego parkowania dla osób z kartą inwalidzką, argumentując to potrzebą wprowadzenia jednolitych stawek.
Apel o przejrzystość i sprawiedliwe opłaty
Organizacje pacjenckie podkreślają, że koszty parkowania powinny być jasno określone i przystępne, szczególnie dla osób najbardziej narażonych na dodatkowe wydatki. Ujednolicenie stawek i wprowadzenie ulg dla określonych grup pacjentów mogłyby złagodzić obciążenia finansowe. Eksperci zwracają uwagę, że systemowe rozwiązania są niezbędne, aby zapewnić równowagę między stabilnością finansową szpitali a dostępnością usług dla pacjentów. Parkowanie przy szpitalach powinno być przystępne i wspierać pacjentów w ich drodze do zdrowia, a nie stanowić kolejnego wyzwania finansowego.
