Minister spraw zagranicznych Maxime Prévot powtórzył centrystyczne stanowisko swojej partii Les Engagés w odniesieniu do głównych reform rządu Arizona, szczególnie dotyczących czasowego ograniczenia zasiłków dla bezrobotnych. W niedawnym oświadczeniu wicepremier podkreślił brak żalu w związku z wykluczeniami z systemu zasiłków, jednocześnie domagając się odpowiedniej rekompensaty dla Centrów Publicznej Pomocy Społecznej.
Stanowcza pozycja w sprawie reformy bezrobocia
Prévot uzasadnił ograniczenie zasiłków dla bezrobotnych do dwóch lat, przypominając, że Belgia stanowiła „wyjątek światowy” w tej dziedzinie. Według ministra środek ten odpowiada logice sprawiedliwości społecznej rozumianej przez pracowników, którzy poprzez swoje podatki przyczyniają się do solidarności narodowej. Wyjaśnił, że celem tej reformy nie jest karanie, lecz ponowna integracja zawodowa beneficjentów.
Reforma przewiduje jednak dostosowania dla pracowników powyżej 55 roku życia, którzy zachowują nieograniczone zasiłki, jeśli mogą uzasadnić określoną liczbę lat pracy. Przepis ten odzwierciedla uznanie specyficznych trudności ponownej integracji zawodowej dla tej grupy wiekowej. Minister podkreślił również, że pierwszymi objętymi transferem do CPAS w styczniu przyszłego roku są osoby bezrobotne od ponad dwudziestu lat, co statystycznie wyjaśnia ich podeszły wiek.
Napięte negocjacje w sprawie rekompensaty CPAS
Główny punkt tarć dotyczy finansowania CPAS, które będą musiały przyjąć osoby wykluczone z systemu zasiłków. Les Engagés uważają, że obecnie przewidziana pula 234 milionów euro na przyszły rok nie stanowi prawidłowej rekompensaty. Szacunki partii umieszczają rzeczywiste potrzeby między 300 a 400 milionami euro zgodnie z obliczeniami ugrupowania.
Prévot przyjął nieustępliwą pozycję w tej kwestii, grożąc zablokowaniem głosowania nad reformą zasiłków dla bezrobotnych, jeśli żadne negocjacje nie pozwolą na zwiększenie tej puli i określenie akceptowalnych kryteriów podziału. Pozycja ta ilustruje wolę partii utrzymania równowagi społecznej w stosowaniu reform ekonomicznych.
Wyzwania budżetowe i priorytety fiskalne
Odnośnie reform podatkowych do przyjęcia przed świętem narodowym 21 lipca, Les Engagés żąda kilku priorytetowych środków. Partia pragnie znacznego podniesienia kwoty wolnej od podatku oraz harmonizacji jej zwiększenia na dziecko, krytykując obecny system, który bardziej faworyzuje czwarte dziecko niż pierwsze. Podejście to ma na celu lepsze wspieranie rodzin przy narodzinach pierwszego dziecka, okresie generującym znaczne koszty.
Stanowisko partii w sprawie opodatkowania zysków kapitałowych odzwierciedla tę filozofię sprawiedliwości fiskalnej. Prévot bronił tego środka nie jako satysfakcji z tworzenia nowego podatku, ale jako sposób wzmocnienia sprawiedliwości fiskalnej w kontekście, gdzie „bogactwo jest zasadniczo owocem kapitału a nie pracy”. Podejście to wpisuje się w szerszą strategię spójności społecznej wobec wzrostu skrajnej prawicy w Europie.
Ograniczenia bezpieczeństwa i budżetowe
Zobowiązanie do przeznaczenia 2% PKB na wydatki obronne w tym roku stanowi wyzwanie budżetowe na poziomie 3,7 miliarda euro. Prévot przyznał, że rząd nie zidentyfikował jeszcze środków finansowania, przewidując uciekanie się do sprzedaży aktywów i pożyczek na ten rok. Wyjaśnił, że w kolejnych latach finansowanie strukturalne będzie musiało się wzmocnić, podczas gdy środki jednorazowe będą stopniowo maleć.
To ograniczenie budżetowe narzuca się w kontekście geopolitycznym zmienionym przez amerykańskie ogłoszenie stopniowego wycofania się z kontynentu europejskiego. Minister podkreślił, że ta ewolucja zmusiła do przedefiniowania początkowego harmonogramu, który przewidywał osiągnięcie 2% PKB w 2029 roku. Pomimo tych ograniczeń bezpieczeństwa, Les Engagés utrzymują swoją ambicję złagodzenia opodatkowania pracy w celu stworzenia znaczącej różnicy między dochodami z pracy a tymi z pomocy społecznej.
Równowaga polityczna w ramach Arizona
Prévot bronił centrystycznego pozycjonowania swojej partii wobec krytyki skrętu w lewo, stwierdzając, że „nie jest bardzo skomplikowane być bardziej na lewo niż MR i N-VA”. Pozycja ta pozwala mu według niego prowadzić zrównoważone polityki, łącząc ambitne środki społeczno-ekonomiczne z troską o sprawiedliwość społeczną.
Minister wspomniał również o swoich relacjach z partnerami rządowymi, uznając częstsze rozbieżności z Georges-Louisem Bouchezem przy utrzymaniu przyjaznych stosunków. Odnośnie Barta De Wevera, pochwalił jego szacunek dla zawartych porozumień i zdolność do rozładowywania napięć poprzez humor, pozostając jednocześnie czujnym znając „DNA każdego”.
To pragmatyczne podejście towarzyszy zróżnicowanemu składowi gabinetu, obejmującemu profile pochodzące z różnych horyzontów politycznych i zawodowych, co Prévot przedstawia jako bogactwo pozwalające uniknąć ideologicznego zamknięcia.
