System wpływów Jana De Meutera (Modero) rozpoczął się na początku XXI wieku, gdy młody komornik z wpływowej antwerpskiej rodziny zaczął systematycznie rozbudowywać swoją działalność poza granice rodzimego okręgu sądowego. Strategia ekspansji obejmowała pozyskiwanie udziałów w mniejszych kancelariach komorniczych w kluczowych lokalizacjach geograficznych, co umożliwiło stworzenie ogólnokrajowej sieci operacyjnej.
W okresie między 2005 a 2015 rokiem De Meuter zrealizował serię przejęć strategicznych, budując strukturę jedenasty filii rozmieszczonych we wszystkich okręgach sądowych Belgii. Model biznesowy opierał się na systemie partycypacji kapitałowej, gdzie centralna firma zachowywała kontrolę nad działaniami operacyjnymi lokalnych jednostek, jednocześnie zapewniając im pozorną autonomię prawną.
Rozwój infrastruktury technologicznej i relacji politycznych
Przełomowym momentem w budowaniu pozycji rynkowej stało się utworzenie w czerwcu 2014 roku centrum ekspertyzy Sam-Tes przez Krajową Izbę Komorników. De Meuter, jako główny architekt tej inicjatywy, zabezpieczył roczny budżet miliona euro i umieścił na stanowisku dyrektora Driesa Storme, wcześniej współpracującego z gabinetem minister sprawiedliwości Annemie Turtelboom. Ta strategia pozwoliła na bezpośredni wpływ na kształtowanie legislacji dotyczącej zawodu komorniczego, która weszła w życie w 2014 roku.
Kolejnym krokiem było systematyczne umieszczanie zaufanych współpracowników w kluczowych pozycjach regulacyjnych. Storme przechodził między sektorem prywatnym a administracją publiczną, pełniąc funkcje w grupie Modero, gabinecie Jana Jambona, a ostatecznie obejmując stanowisko dyrektora generalnego Krajowej Izby Komorników. Podobną ścieżkę kariery realizowała prawniczka zatrudniona początkowo przez Sam-Tes, która została dyrektorem prawnym Modero i od marca 2024 roku zajmuje również pozycję w strukturach regulacyjnych zawodu.
Centralizacja systemów informatycznych i kontrola nad danymi
Między 2008 a 2018 rokiem De Meuter realizował długoterminową strategię przejęcia kontroli nad systemami informatycznymi obsługującymi branżę komorniczą. Kluczową rolę odegrał Joost Defever, informatyk współpracujący z Modero, którego firmy systematycznie wygrywały przetargi na rozwój i utrzymanie baz danych Krajowej Izby Komorników. W okresie dekady przedsiębiorstwa Defevera otrzymały kontrakty o łącznej wartości przekraczającej trzynaście i pół miliona euro.
Paradoksalnie, mimo prowadzenia kampanii na rzecz obowiązkowego korzystania z nowej, płatnej platformy uwierzytelniania, sam De Meuter wraz z kilkoma innymi dużymi kancelariami nadal wykorzystywał bezpłatny system bezpośredniego dostępu do Rejestru Narodowego. Sytuacja ta została ujawniona dopiero w 2021 roku, gdy okazało się, że około trzy miliony z dziewięciu milionów rocznych konsultacji umykało kontroli, generując straty finansowe dla regulatora szacowane na dwa do trzech milionów euro.
Struktura finansowa i powiązania kapitałowe
Analiza dokumentów korporacyjnych z 2016 roku ujawniła złożone powiązania finansowe między De Meuterem a jego kluczowymi współpracownikami. Utworzenie spółki holdingowej Window umożliwiło konsolidację wszystkich filii Modero pod jedną strukturą właścicielską, gdzie obok De Meutera znaczące udziały otrzymali dyrektor finansowy Yves De Mild oraz informatyk Joost Defever. Ten ostatni wniósł do nowej struktury swoje udziały w filialach Modero oraz przedsiębiorstwa informatyczne, które następnie kontynuowały obsługę technologiczną Krajowej Izby Komorników.
Obecna struktura właścicielska Window, zgodnie z rejestrem rzeczywistych beneficjentów, wskazuje na zwiększenie udziałów De Meutera do sześćdziesięciu pięciu procent, podczas gdy pozostałe trzydzieści pięć procent jest rozdzielone między niezidentyfikowane podmioty. Brak transparentności w deklaracjach właścicielskich doprowadził do nałożenia sankcji przez odpowiednie organy nadzorcze, a spółka grozi radykcją w przypadku nieprzestrzegania wymogów prawnych.
Dominacja rynkowa i reakcje konkurencyjne
Efektem wieloletniej strategii ekspansji stało się osiągnięcie pozycji dominującej na belgijskim rynku windykacji długów. Portfolio klientów obejmuje najważniejsze instytucje publiczne i prywatne, w tym przedsiębiorstwa transportu publicznego, główne miasta, szpitale uniwersyteckie oraz korporacje telekomunikacyjne. Sam oddział Modero Antwerpia generuje obroty trzydziestokrotnie przewyższające medianę sektorową, osiągając w 2023 roku poziom 32,5 miliona euro przy zysku netto wynoszącym prawie trzy miliony euro.
Konkurenci w branży wyrażają frustrację wobec metod działania De Meutera, opisując jego podejście jako systemowe eliminowanie konkurencji przez strategiczne przejmowanie najważniejszych kontraktów. Przedstawiciele zawodu wskazują na feudalny charakter struktury Modero, gdzie centralna jednostka sprawuje kontrolę nad działalnością lokalnych filii, co może naruszać zasadę niezależności komorników sądowych zapisaną w kodeksie postępowania cywilnego.
System stworzony przez De Meutera ilustruje mechanizmy koncentracji władzy w zawodach regulowanych, gdzie połączenie funkcji nadzorczych z interesami komercyjnymi tworzy struktury mogące ograniczać uczciwą konkurencję i transparentność procesów regulacyjnych w systemie sprawiedliwości.
