Belgia zdecydowała się znacząco zwiększyć budżet na obronność, dostosowując się do rosnących wyzwań geopolitycznych. Choć decyzja o przyspieszeniu inwestycji już zapadła, eksperci ostrzegają, że odbudowa i modernizacja sił zbrojnych to długotrwały proces, który nie przyniesie natychmiastowych rezultatów.
Przyspieszone inwestycje w sektor wojskowy
Zmiany na arenie międzynarodowej, w tym powrót Donalda Trumpa do Białego Domu, skłaniają europejskie kraje do wzmocnienia własnego potencjału militarnego. Belgia, która od dawna była krytykowana za niski poziom wydatków na wojsko, postanowiła nadrobić zaległości. Zgodnie z umową koalicyjną, pierwotny plan zakładał osiągnięcie poziomu 2% PKB przeznaczonego na obronność do 2029 roku. Jednak, uznając sytuację międzynarodową za wyjątkowo napiętą, premier Bart De Wever przyspieszył ten proces, wskazując lato tego roku jako nowy termin realizacji celu.
Modernizacja armii wymaga czasu
Pomimo zwiększonego budżetu i determinacji politycznej, eksperci zaznaczają, że realna poprawa zdolności obronnych Belgii nie nastąpi z dnia na dzień. Specjaliści ds. stosunków międzynarodowych, Alexander Mattelaer i Sven Biscop, wskazują, że sam zakup nowoczesnego sprzętu wojskowego nie oznacza natychmiastowej poprawy gotowości bojowej.
Jako przykład podają amerykański system obrony powietrznej Patriot, który Belgia zamierza nabyć za około miliard euro. Jednak, jak podkreślają eksperci, dostarczenie i pełne wdrożenie takiego systemu to proces, który może potrwać kilka lat. „Sam zakup nie oznacza, że nasza przestrzeń powietrzna będzie chroniona w ciągu kilku tygodni. Wdrożenie takich systemów wymaga długiego czasu” – wyjaśnia Mattelaer.
Wzmożony popyt a ograniczona produkcja
Dodatkowym wyzwaniem jest rosnące zapotrzebowanie na sprzęt wojskowy w Europie. Wiele krajów zwiększa swoje zamówienia, co powoduje, że fabryki nie nadążają z produkcją i realizacją kontraktów. Opóźnienia w dostawach mogą znacząco wpłynąć na tempo modernizacji belgijskiej armii.
Eksperci podkreślają, że jednym z kluczowych kroków dla Europy jest zwiększenie krajowej produkcji uzbrojenia, aby uniezależnić się od dostaw z zewnątrz i zapewnić sprawniejsze wzmocnienie sił zbrojnych. Świadomość potrzeby zwiększenia potencjału obronnego już istnieje, jednak zanim zobaczymy efekty tych działań, konieczna będzie cierpliwość i konsekwencja w realizacji założeń.
