Federalne porozumienie budżetowe oraz środki zapisane w nowym pakiecie oszczędnościowym spotkały się z ostrą krytyką ze strony opozycyjnej PTB/PVDA. „To działania, na które nikt nie głosował” – podkreślił przewodniczący Raoul Hedebouw w oświadczeniu dla mediów. W szczególnie mocnych słowach zaatakował lidera partii Vooruit, Connera Rousseau, zarzucając mu złamanie kluczowych obietnic wyborczych.
Rząd federalny porozumiał się w sprawie budżetu wcześniej, niż przewidywano, deklarując oszczędności przekraczające 9 miliardów euro. Koalicja zapowiada, że konsekwencje tych decyzji odczują wszyscy mieszkańcy Belgii. Jednocześnie wybrany sposób generowania oszczędności wywołuje coraz większe kontrowersje polityczne i społeczne.
Krytyka lewicy: od emerytur po zmiany w indeksacji
PTB/PVDA, znajdująca się w opozycji, otwarcie sprzeciwia się pakietowi oszczędnościowemu, określając go jako zestaw działań uderzających w zwykłych obywateli. „Po kradzieży emerytur mamy teraz kradzież indeksacji oraz podwyżkę akcyzy na energię” – wskazuje partia w swoich komunikatach.
Hedebouw przekonuje, że przyjęte środki stoją w sprzeczności z obietnicami, jakie partie rządzące składały wyborcom. Jego zdaniem rząd wprowadza rozwiązania, które nigdy nie były częścią programów wyborczych ugrupowań tworzących obecną koalicję.
Modyfikacja automatycznej indeksacji płac i świadczeń
Choć rząd nie zdecydował się na pełne zawieszenie automatycznej indeksacji (tzw. indexsprong), przyjęto znaczące zmiany w dotychczasowym systemie waloryzacji wynagrodzeń i świadczeń. To rozwiązanie kompromisowe, ale bardzo kontrowersyjne – szczególnie dla Vooruit, która podczas negocjacji określała ochronę indeksacji jako swoją czerwoną linię.
Zgodnie z ustaleniami, wynagrodzenia przekraczające 4 000 euro brutto nie będą w pełni indeksowane w latach 2026 i 2028. W przypadku świadczeń socjalnych próg wyniesie 2 000 euro. Oznacza to, że osoby przekraczające te kwoty otrzymają jedynie częściową rekompensatę rosnących kosztów życia.
„Najszersze barki” – kto faktycznie poniesie ciężar oszczędności
Hedebouw kwestionuje rządową narrację o sprawiedliwym podziale obciążeń. „O kim mówimy? 4 000 euro brutto to mniej niż średnia krajowa, a 2 000 euro to przeciętna emerytura. A jednak to te grupy Bart De Wever i Conner Rousseau nazywają posiadaczami ‘najszerszych barków’” – podkreśla lider PTB/PVDA.
Według analiz przedstawionych przez partię wiele osób pracujących straci w ciągu kilku lat tysiące euro realnego dochodu. Uderzone zostaną osoby o dochodach przeciętnych i nieco wyższych od przeciętnych, a nie tylko najzamożniejsze grupy, jak twierdzi koalicja.
Zarzuty wobec Connera Rousseau: od obietnicy do jej złamania
Najostrzejsza krytyka Hedebouw padła pod adresem przewodniczącego partii Vooruit. „Obiecali, że nie tkną indeksacji, ale to było kłamstwo. Niewiarygodne, jak Conner Rousseau oszukuje ludzi” – stwierdził lider PTB/PVDA.
Zarzuty te nabierają znaczenia w kontekście historii Vooruit (dawniej sp.a), która od lat przedstawia się jako partia broniąca praw pracowniczych oraz mechanizmów chroniących siłę nabywczą wynagrodzeń. Automatyczna indeksacja płac od dziesięcioleci pozostaje fundamentem belgijskiej ochrony socjalnej.
Szerszy kontekst reform: nie tylko indeksacja
Hedebouw zaznacza, że zmiany w indeksacji to tylko część większego pakietu oszczędnościowego, który – jego zdaniem – najbardziej obciąży najsłabsze grupy społeczne. „Oprócz kradzieży emerytur i ataków na długotrwale chorych mamy teraz kradzież indeksacji oraz aspołeczne podatki. To działania, na które nikt nie głosował” – podsumowuje.
Partie rządzące bronią jednak ustaleń, wskazując na konieczność konsolidacji finansów publicznych oraz wypełnienia zobowiązań wobec instytucji europejskich. Podkreślają również, że środki zostały wyważone i mają chronić najbardziej wrażliwe grupy społeczne – choć rozumienie tego, kto do nich należy, wyraźnie różni się od propozycji opozycji.
Debata wokół federalnego budżetu i reform socjalnych pokazuje rosnące podziały w belgijskiej polityce dotyczące sprawiedliwości społecznej i sposobów zarządzania finansami publicznymi w trudnych warunkach gospodarczych.