Pierwszy Barometr Emerytur Curalia ujawnia niepokojący obraz planowania przyszłości finansowej przez belgijskich pracowników sektora medycznego. Ponad sześciu na dziesięciu przedstawicieli zawodów związanych z opieką medyczną w ogóle nie zajmuje się lub zajmuje się w minimalnym stopniu kwestią własnej emerytury – wynika z badania przeprowadzonego przez ubezpieczyciela Curalia, który od lat specjalizuje się w obsłudze medyków i oferuje rozwiązania w zakresie uzupełniających programów emerytalnych dostosowanych do specyfiki sektora.
Badanie, zlecone przez Curalia i przeprowadzone cyfrowo przez instytut iVOX, objęło 1 492 respondentów. Odpowiedzi zostały zważone według zawodu, wieku, języka i rodzaju praktyki. Barometr daje wgląd nie tylko w praktyki planowania emerytalnego, ale także w motywacje i wartości kierujące pracownikami służby zdrowia.
Powołanie zawodowe a planowanie finansowe
Analiza wskazuje, że większość pracowników sektora medycznego wybiera swój zawód z pobudek altruistycznych – 26 procent badanych wskazało to jako główny motyw. Kolejne 19 procent kieruje się zainteresowaniem tematyką zdrowotną i możliwością autonomii zawodowej, a tyle samo – satysfakcją z pracy. Ta silna motywacja wewnętrzna, choć sprzyja jakości opieki, często skutkuje odkładaniem planowania finansowego na później.
„Pracownicy służby zdrowia działają z poczucia misji i odpowiedzialności wobec pacjentów, ale zbyt często zapominają o sobie. Wielu z nich zbliża się do emerytury bez realnego planu finansowego” – podkreśla Izzy Van Aelst, przedstawicielka Curalia.
Najdłużej pracujący sektor w Belgii
Prawie połowa ankietowanych – 46 procent – deklaruje chęć kontynuowania pracy po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego. Sektor opieki zdrowotnej należy do tych, w których mieszkańcy Belgii pracują najdłużej. Według analizy firmy Acerta opublikowanej w 2025 roku, średni wiek przejścia na emeryturę w tej branży to 63 lata i 7 miesięcy. Curalia tłumaczy to zarówno silnym poczuciem obowiązku, jak i trudnością w zakończeniu kariery, która stanowi integralną część tożsamości zawodowej.
Paradoks polega na tym, że mimo planów dłuższej aktywności zawodowej, wielu pracowników nie buduje zabezpieczenia finansowego, które pozwoliłoby im samodzielnie decydować o momencie i warunkach przejścia na emeryturę.
Kryzys zaufania do instytucji finansowych
Niski poziom zaangażowania w planowanie emerytury łączy się z ograniczonym zaufaniem do sektora finansowego. Aż 44 procent respondentów uważa, że instytucje bankowe i ubezpieczeniowe nie rozumieją potrzeb zawodów medycznych. Łącznie sześciu na dziesięciu ankietowanych przyznaje, że w niewielkim stopniu zajmuje się odkładaniem środków na przyszłość – nawet ci, którzy deklarują chęć wcześniejszego zakończenia pracy.
„Dobry opiekun nie zawsze jest dobrym zarządcą własnych finansów. Kto planuje swoją emeryturę, sam decyduje, kiedy i jak kończy pracę. Na taką autonomię zasługują wszyscy, którzy poświęcili życie trosce o innych” – zauważa Van Aelst.
Nadchodzące zmiany systemowe
Curalia przypomina, że 1 stycznia 2026 roku wejdzie w życie system bonus-malus dotyczący emerytur. Przewiduje on dodatkowe korzyści dla osób kontynuujących pracę po osiągnięciu wieku emerytalnego oraz niższe świadczenia dla tych, którzy zakończą karierę wcześniej.
„Osoby zmuszone do wcześniejszego odejścia z pracy będą podwójnie ukarane. Dlatego tak ważne jest, by zawczasu inwestować w uzupełniające programy emerytalne i zapewnić sobie bezpieczeństwo finansowe niezależnie od momentu przejścia na emeryturę” – ostrzega przedstawicielka Curalia.
Wsparcie i narzędzia dla profesjonalistów
Aby wspierać pracowników ochrony zdrowia, Curalia organizuje cykliczne spotkania informacyjne w ramach Club Curalia i udostępnia narzędzia symulacyjne dostosowane do realiów zawodów medycznych. Wśród nich znajdują się m.in. Społeczna Konwencja Emerytalna (formuła 2 w 1) oraz symulator Optimum Pension, który pozwala modelować różne scenariusze przejścia na emeryturę i oceniać ich skutki finansowe.
Kompleksowe podejście do planowania emerytalnego
Wyniki barometru wskazują na potrzebę całościowego podejścia do kwestii zabezpieczenia emerytalnego w sektorze zdrowia. Niezbędne są zarówno narzędzia edukacji finansowej, jak i zmiana mentalności w środowisku, gdzie troska o pacjentów często przesłania troskę o własną przyszłość.
Eksperci zwracają uwagę, że w starzejącym się społeczeństwie utrzymanie doświadczonych pracowników w systemie opieki zdrowotnej będzie kluczowe. Równocześnie konieczne jest zapewnienie im godnych warunków życia po zakończeniu kariery – niezależnie od tego, czy nastąpi to w wieku ustawowym, czy później.
