Ubezpieczenie zdrowotne pokryło w 2022 roku prawie 21,5 miliarda euro kosztów opieki medycznej dla zaledwie 5 proc. populacji Belgii – poinformowała w piątek Międzykasowa Agencja (AIM) w komunikacie. Instytucja zwraca uwagę na rosnącą koncentrację wydatków zdrowotnych w ograniczonej grupie pacjentów, opierając swoje wnioski na analizie danych z kas chorych przy użyciu krzywych Lorenza.
W 2022 roku łączne wydatki obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego wyniosły 37,2 miliarda euro. Z tej kwoty aż 57,6 proc. przeznaczono na opiekę nad 5 proc. populacji o największych potrzebach medycznych. To wzrost w porównaniu z 2012 rokiem, pierwszym objętym analizą, gdy wskaźnik ten wynosił 53 proc. Jeszcze większe skupienie wydatków obserwuje się w przypadku leków – 73,5 proc. kosztów dotyczy tej samej grupy pacjentów.
Skala finansowa opieki nad najcięższymi przypadkami
Dla tych 5 proc. pacjentów ubezpieczenie zdrowotne pokryło w 2022 roku średnio co najmniej 14 000 euro na osobę. W przypadku 1 proc. populacji roczny rachunek mógł przekraczać 100 000 euro. Bez mechanizmów solidarnościowych umożliwiających wspólne finansowanie kosztów, skutki finansowe byłyby „katastrofalne” dla zainteresowanych pacjentów – podkreśla AIM.
Analiza wskazuje również na rosnącą koncentrację współpłacenia. Z 1,8 miliarda euro, które w 2022 roku stanowiły udział własny pacjentów, aż 29,1 proc. przypadło na 5 proc. populacji – w porównaniu z 25 proc. dziesięć lat wcześniej. Tendencja ta utrzymuje się mimo stosowania maksymalnego limitu płatności, ograniczającego wydatki osobiste w zależności od sytuacji gospodarstwa domowego.
Dodatkowe obciążenia finansowe pacjentów
Przedstawione dane nie obejmują kosztów dodatkowych, takich jak świadczenia nierefundowane czy dopłaty do honorariów lekarskich, które mogą jeszcze zwiększyć kwotę ponoszoną przez pacjentów. AIM zaznacza, że wyniki te przypominają o znaczeniu systemu zabezpieczenia społecznego i solidarnościowego finansowania opieki zdrowotnej w obliczu rosnących potrzeb wynikających ze starzenia się społeczeństwa i wzrostu liczby chorób przewlekłych.
Wnioski z analizy uwypuklają główne wyzwania, przed jakimi stoi belgijski system zdrowotny. Z jednej strony postęp medyczny i dostępność nowoczesnych terapii ratują życie i poprawiają jego jakość osobom z ciężkimi schorzeniami. Z drugiej – rosnąca koncentracja wydatków w coraz węższej grupie pacjentów rodzi pytania o długoterminową stabilność finansową systemu oraz sprawiedliwy dostęp do zaawansowanych metod leczenia.
Międzykasowa Agencja udostępniła komplet krzywych Lorenza dotyczących wydatków zdrowotnych, aby wspierać refleksję decydentów publicznych, kas chorych i środowiska medycznego nad przyszłością systemu ochrony zdrowia. Dane te mogą stanowić podstawę debaty o reformach, które powinny pogodzić konieczność solidarności społecznej z wymogami efektywności ekonomicznej w obliczu przemian demograficznych i epidemiologicznych zachodzących w Belgii.
