Seniorzy z CD&V Leuven ponownie zorganizowali akcję, domagając się poprawy bezpieczeństwa w strefach pieszych w centrum miasta. Jak podaje „Het Laatste Nieuws”, a potwierdza sama partia, głównym problemem są rowerzyści poruszający się po obszarach przeznaczonych przede wszystkim dla pieszych. „W tych strefach pieszych jeździ wielu rowerzystów, co regularnie prowadzi do niebezpiecznych sytuacji” – wskazują przedstawiciele organizacji seniorów.
Osoby spacerujące po Grote Markt czy robiące zakupy na Brusselsestraat często obserwują takie sceny: rowerzysta próbuje gwałtownie wyminąć pieszego, co kończy się o włos od kolizji. To właśnie na takie sytuacje seniorzy z CD&V Leuven chcą zwrócić uwagę władz miasta.
Osobiste doświadczenia i obawy seniorów
„Dla osób starszych, które mają trudności z poruszaniem się, przerażające jest, gdy rowerzysta mija je z dużą prędkością” – tłumaczy Fons Laeremans z CD&V Senioren Leuven. „Ale to dotyczy nie tylko seniorów – również rodziny z dziećmi muszą zachować szczególną ostrożność” – dodaje.
W kontekście starzenia się belgijskiego społeczeństwa problem nabiera szczególnego znaczenia. Osoby starsze stanowią coraz większą część użytkowników przestrzeni publicznej, dlatego ich bezpieczeństwo i komfort poruszania się powinny być jednym z priorytetów miejskiej polityki mobilności.
Chaos w oznakowaniu drogowym
Seniorzy zwracają uwagę, że poprawa bezpieczeństwa wymaga przede wszystkim uproszczenia oznakowania. „W niektórych miejscach rowerzyści muszą zwracać uwagę na trzy różne znaki drogowe naraz. Często są one zbyt szczegółowe, zawierają długi tekst. Trudno się dziwić, że kierujący nie zawsze wiedzą, gdzie wolno im jechać, a gdzie powinni prowadzić rower” – podkreślają przedstawiciele CD&V.
Ta uwaga dotyka głębszego problemu planowania przestrzeni miejskiej – nadmiar informacji bywa równie kłopotliwy jak jej brak. Zbyt wiele komunikatów i symboli może prowadzić do dezorientacji i błędnej interpretacji przepisów, co zwiększa ryzyko wypadków.
Propozycja prostszych rozwiązań
Zamiast gęstego lasu znaków drogowych seniorzy proponują prostsze i bardziej intuicyjne rozwiązania – słupki świetlne z sygnalizacją w kolorach zielonym i czerwonym. „Takie rozwiązanie od razu pokazuje rowerzyście, czy może wjechać w daną strefę, czy nie. W niektórych miejscach takie sygnalizatory już działają i przynoszą pozytywne rezultaty” – wyjaśnia Laeremans.
Zaletą takiego systemu jest jego uniwersalność i zrozumiałość – kolorowe światła nie wymagają znajomości języka ani dłuższego zastanowienia się nad treścią znaków. W dynamicznym środowisku miejskim prostota komunikatu może znacząco poprawić bezpieczeństwo.
Kwestia kultury współdzielenia przestrzeni
Zdaniem seniorów problem nie sprowadza się wyłącznie do infrastruktury. „Możemy ustawić dowolną liczbę znaków drogowych, ale najważniejsze jest to, by rowerzyści szanowali pieszych” – mówi Laeremans. „W strefach pieszych to piesi są gospodarzami. Wystarczyłoby, żeby rowerzyści poruszali się z większą rozwagą i spokojem – to już znacznie poprawiłoby sytuację”.
Apel ten dotyczy szerszej kwestii kultury miejskiej i wzajemnego poszanowania między różnymi grupami użytkowników przestrzeni publicznej. Nawet najlepsze regulacje nie zastąpią odpowiedzialnych zachowań i empatii w codziennym korzystaniu z miasta.
Odpowiedź władz miejskich
Władze Leuven zapowiedziały uruchomienie w 2026 roku kampanii edukacyjnej poświęconej zasadom współistnienia pieszych i rowerzystów. Akcja ma promować kulturę grzeczności i wzajemnego szacunku w przestrzeni publicznej.
Choć sam fakt zapowiedzi kampanii został przyjęty pozytywnie, seniorzy wskazują, że dwuletni okres oczekiwania na jej uruchomienie jest zbyt długi. Do tego czasu problem nadal będzie wpływał na komfort i bezpieczeństwo mieszkańców oraz turystów odwiedzających centrum Leuven.
Szerszy kontekst polityki mobilności miejskiej
Sytuacja w Leuven dobrze ilustruje wyzwania, z jakimi mierzą się belgijskie miasta w związku z rosnącą popularnością alternatywnych środków transportu. Promowanie roweru jako ekologicznego sposobu przemieszczania się jest bez wątpienia korzystne, jednak zwiększony ruch rowerowy w strefach pieszych rodzi nowe napięcia i wymaga dostosowania infrastruktury.
Strefy piesze, projektowane pierwotnie z myślą o bezpieczeństwie i komforcie pieszych, zyskują obecnie nową funkcję – przestrzeni współdzielonej. Wymaga to nie tylko zmian technicznych, lecz także jasnych zasad współistnienia między różnymi użytkownikami.
Projektowanie uniwersalnej przestrzeni miejskiej
Problem bezpieczeństwa w centrum Leuven pokazuje, jak trudno jest zaprojektować przestrzeń miejską przyjazną wszystkim – seniorom, dzieciom, osobom z niepełnosprawnościami czy rowerzystom. Tylko integracyjne podejście, uwzględniające potrzeby wszystkich grup, może zapewnić równowagę między mobilnością a bezpieczeństwem.
Efektywne rozwiązania wymagają zarówno inwestycji w infrastrukturę, jak i zmiany społecznych nawyków. Przestrzeń publiczna powinna być postrzegana jako wspólne dobro, w którym każdy użytkownik ma równe prawo do bezpieczeństwa i komfortu.
Perspektywy rozwiązania problemu
Zwiększenie bezpieczeństwa w strefach pieszych wymaga działań na kilku poziomach:
Infrastruktura i oznakowanie: uproszczenie i ujednolicenie systemu znaków, zastosowanie intuicyjnych rozwiązań jak sygnalizacja świetlna, wyraźne rozgraniczenie stref.
Edukacja i kampanie społeczne: regularne działania promujące wzajemny szacunek i kulturę współdzielenia przestrzeni.
Egzekwowanie przepisów: konsekwentne reagowanie na przypadki naruszania zasad przez rowerzystów.
Dialog społeczny: włączenie seniorów, rodzin, rowerzystów i przedsiębiorców w proces konsultacji miejskich.
Monitoring i ewaluacja: systematyczne gromadzenie danych o incydentach, aby w przyszłości lepiej dostosowywać rozwiązania.
Lekcja dla innych miast
Doświadczenia Leuven mogą być cenną wskazówką dla innych belgijskich i europejskich miast stojących przed podobnymi wyzwaniami. Kluczem jest wczesne reagowanie i poszukiwanie kompromisów, zanim problemy bezpieczeństwa eskalują.
Aktywność seniorów z CD&V pokazuje, jak ważna jest obywatelska czujność i udział społeczności lokalnej w kształtowaniu przestrzeni miejskiej. Ich apel o bezpieczniejsze centrum Leuven jest nie tylko lokalnym postulatem, ale też przypomnieniem, że miasto powinno należeć do wszystkich – zwłaszcza do tych, którzy są w nim najbardziej narażeni.
