Sąd karny w Brukseli skazał ojca uznanego za winnego kazirodztwa wobec swojego syna na osiem lat pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zawieszenia kary. Wyrok ten podkreśla bezkompromisowe stanowisko belgijskiego wymiaru sprawiedliwości wobec przestępstw o charakterze seksualnym popełnianych na małoletnich, zwłaszcza przez osoby sprawujące władzę rodzicielską.
Do zdarzenia doszło w lipcu 2024 r., kiedy ojciec dopuścił się czynu kazirodczego wobec swojego 15-letniego wówczas syna. Sąd karny w Brukseli uznał mężczyznę za winnego seksualnego wykorzystania dziecka i orzekł wobec niego karę ośmiu lat bezwzględnego pozbawienia wolności.
Uzasadnienie surowego wyroku
Sąd w pełni przychylił się do wniosku prokuratury, podkreślając wagę czynu i całkowite lekceważenie przez oskarżonego integralności seksualnej i psychicznej własnego dziecka. W uzasadnieniu wyroku sąd przypomniał, że małoletni nigdy nie może w pełni swobodnie wyrazić zgody wobec osoby sprawującej nad nim władzę.
Sąd stwierdził jednoznacznie, że oskarżony nie mógł oczekiwać jakiejkolwiek zgody ze strony syna. Ta argumentacja ma kluczowe znaczenie w sprawach dotyczących wykorzystania seksualnego małoletnich, zwłaszcza w relacjach rodzinnych, gdzie występuje silna zależność emocjonalna i materialna.
Odrzucenie wniosku o warunkowe zawieszenie
Mimo że obrona wnioskowała o warunkowe zawieszenie wykonania kary, sąd odrzucił tę prośbę. Uznano, że charakter przestępstwa wymaga bezwzględnej kary więzienia. Taka decyzja pokazuje, że w przypadkach poważnego naruszenia integralności małoletnich – szczególnie w kontekście kazirodztwa – nie ma miejsca na łagodność.
Bezwzględna kara ma nie tylko wymiar represyjny, ale również prewencyjny i społeczny – stanowi jasny sygnał, że tego typu czyny będą ścigane i karane z całą surowością prawa.
Rekompensata dla ofiary
W aspekcie cywilnym sąd zobowiązał ojca do wypłaty synowi 10 000 euro tytułem odszkodowania. Kwota ta zostanie zdeponowana na zablokowanym koncie do momentu osiągnięcia przez ofiarę pełnoletniości, co ma zapewnić, że środki zostaną wykorzystane w jej interesie.
Takie zabezpieczenie finansowe jest standardową praktyką w przypadku małoletnich ofiar przestępstw i ma chronić ich dobro oraz zagwarantować dostęp do środków w przyszłości.
Kontekst społeczny i psychologiczny
Przestępstwa seksualne w obrębie rodziny należą do najbardziej traumatycznych doświadczeń, jakich może doznać dziecko. Ich skutki są długotrwałe i obejmują problemy z budowaniem relacji, zaufania, zaburzenia lękowe, depresję oraz trudności w funkcjonowaniu emocjonalnym i społecznym.
Specjaliści zajmujący się pomocą ofiarom przemocy seksualnej podkreślają, że nadużycia ze strony rodzica mają szczególnie destrukcyjny charakter, ponieważ niszczą podstawową więź zaufania między dzieckiem a opiekunem. Proces zdrowienia ofiar tego rodzaju przestępstw jest długotrwały i wymaga profesjonalnego wsparcia psychologicznego i terapeutycznego.
Aspekty prawne i proceduralne
Belgijskie prawo traktuje przestępstwa seksualne wobec małoletnich z najwyższą surowością, zwłaszcza gdy sprawcą jest osoba posiadająca władzę rodzicielską lub opiekuńczą. Zgoda małoletniego w takich przypadkach nie może być uznana za okoliczność łagodzącą, ponieważ relacja zależności uniemożliwia swobodne wyrażenie woli.
Wyroki w tego rodzaju sprawach służą nie tylko wymierzeniu sprawiedliwości konkretnej ofierze, ale też wzmacniają normy społeczne dotyczące ochrony dzieci i wyraźnie określają granice niedopuszczalnych zachowań.
Wsparcie dla ofiar
W Belgii działa rozbudowany system pomocy dla ofiar przemocy seksualnej, w tym małoletnich. Centra pomocy ofiarom (Centres de Prise en Charge des Violences Sexuelles – CPVS) oferują kompleksową pomoc medyczną, psychologiczną i prawną. Dla polskojęzycznych mieszkańców Belgii dostępne są również usługi tłumaczeniowe oraz wsparcie w języku ojczystym.
Organizacje zajmujące się ochroną dzieci apelują o zwiększenie świadomości społecznej dotyczącej rozpoznawania i zgłaszania przypadków wykorzystywania. Nauczyciele, pracownicy socjalni, personel medyczny, sąsiedzi i członkowie rodziny mają obowiązek reagować na każdy sygnał mogący wskazywać na krzywdzenie dziecka.
Perspektywa systemowa
Sprawa ta stanowi część szerszego problemu przemocy wobec małoletnich, z którym belgijski system wymiaru sprawiedliwości i ochrony dzieci mierzy się od lat. Statystyki wskazują, że znaczna część przypadków wykorzystywania ma miejsce w środowisku rodzinnym, co utrudnia ich wykrycie i ściganie.
Skuteczna ochrona dzieci wymaga nie tylko surowych kar, ale też działań prewencyjnych, wczesnej interwencji i kompleksowego wsparcia ofiar. Wyrok brukselskiego sądu jest wyraźnym sygnałem, że społeczeństwo nie akceptuje przemocy wobec najmłodszych, zwłaszcza gdy sprawcą jest osoba, która miała zapewniać dziecku bezpieczeństwo i opiekę.
