Najnowsze dane z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności przeprowadzonego przez Statbel pokazują, że wskaźnik zatrudnienia w Belgii wynosi 72,3 procent. Strukturalne różnice między regionami i grupami ludności wciąż jednak pozostają bardzo duże. Dane te ponownie uruchomiły debatę polityczną dotyczącą przyszłości belgijskiego rynku pracy i podziału kompetencji między regionami.
Według Statbel pracuje 79,7 procent „autochtonicznych” mieszkańców Flandrii, podczas gdy w Walonii wskaźnik ten wynosi 70,7 procent. W Brukseli z kolei zatrudnienie ma 77,2 procent osób pochodzenia autochtonicznego. Różnice są widoczne także w poziomie bezrobocia: wśród Flamandów wynosi ono 2,2 procent, wśród Walonów 5,5 procent, a wśród autochtonicznych mieszkańców Brukseli 6,6 procent.
Zróżnicowanie według pochodzenia
Jeszcze większe różnice widać po uwzględnieniu pochodzenia etnicznego. Wśród mieszkańców Belgii pochodzenia północnoafrykańskiego pracuje tylko 51,7 procent, a stopa bezrobocia wynosi 15,5 procent. W Brukseli sytuacja jest szczególnie trudna – zatrudnienie ma zaledwie 46 procent osób tej grupy, przy bezrobociu sięgającym 20,8 procent.
Kontekst polityczny i cele rządowe
Dane te ukazały się w momencie, gdy premier Bart De Wever (N-VA) wyznaczył krajowy cel: osiągnięcie 80-procentowego wskaźnika zatrudnienia. Poseł Vlaams Belang, Kurt Moons, podkreśla, że statystyki te pokazują wyraźne dysproporcje między regionami. „Flandria jest na dobrej drodze, podczas gdy Bruksela i Walonia pozostają w tyle” – stwierdził polityk.
Vlaams Belang wykorzystuje te dane jako argument za szerszą autonomią Flandrii, domagając się pełnych kompetencji w zakresie polityki zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego. Zdaniem Moonsa dopóki Flandria pozostaje częścią belgijskiego systemu redystrybucji, ponosi koszty niższej aktywności zawodowej w pozostałych regionach.
Wielowymiarowe przyczyny różnic regionalnych
Eksperci rynku pracy podkreślają, że różnice w zatrudnieniu wynikają z wielu nakładających się czynników. Struktura gospodarki Flandrii – opartej na usługach i sektorze technologii – znacząco różni się od Walonii, która wciąż zmaga się z konsekwencjami restrukturyzacji tradycyjnych gałęzi przemysłu.
Znaczenie mają także różnice w systemach edukacyjnych. Flamandzki model kształcenia zawodowego lepiej łączy naukę z potrzebami rynku pracy, podczas gdy w Walonii proces ten przebiega wolniej.
W Brukseli, regionie o najbardziej zróżnicowanej strukturze demograficznej, kluczowe znaczenie mają czynniki migracyjne i językowe. Wielu mieszkańców stolicy pochodzenia migracyjnego napotyka na bariery w integracji zawodowej, m.in. z powodu problemów z uznawaniem kwalifikacji i znajomością języka.
Debata o przyczynach i rozwiązaniach
Interpretacja danych Statbel staje się osią politycznego sporu. Partie flamandzkie traktują je jako dowód na nieskuteczność belgijskiego systemu federalnego, podczas gdy ugrupowania centrowe i lewicowe apelują o współpracę między regionami w celu wyrównywania szans.
Eksperci ds. polityki społecznej przypominają, że różnice w zatrudnieniu nie są wyłącznie wynikiem bieżącej polityki – ich korzenie sięgają różnego tempa industrializacji i transformacji gospodarczej regionów w drugiej połowie XX wieku.
Wyzwania integracji zawodowej
Niski poziom zatrudnienia wśród osób pochodzenia północnoafrykańskiego ujawnia problemy strukturalne w integracji zawodowej. Badania wskazują na bariery językowe, dyskryminację przy rekrutacji, trudności w uznawaniu zagranicznych dyplomów oraz przestrzenne wykluczenie – wiele osób mieszka w dzielnicach o ograniczonym dostępie do ofert pracy.
Organizacje społeczne apelują o rozwój kompleksowych programów wsparcia, łączących naukę języka, szkolenia zawodowe i działania antydyskryminacyjne. Lokalne inicjatywy pokazują, że przy odpowiednim wsparciu możliwe jest zwiększenie zatrudnienia w tych grupach.
Perspektywy i działania polityczne
Osiągnięcie celu 80 procent zatrudnienia będzie wymagało skoordynowanych działań wszystkich szczebli władzy. Regiony odpowiadają za politykę zatrudnienia i kształcenie zawodowe, natomiast poziom federalny kontroluje znaczną część systemu świadczeń społecznych.
Dla mieszkańców Belgii, w tym polskiej społeczności, dane te stanowią przypomnienie o dużych różnicach w możliwościach zatrudnienia w zależności od regionu. Osoby szukające pracy lub planujące przeprowadzkę powinny brać pod uwagę lokalne uwarunkowania rynku pracy.
Debata wokół najnowszych danych Statbel potwierdza, że zatrudnienie pozostaje jednym z kluczowych tematów belgijskiej polityki wewnętrznej. Łączy kwestie gospodarcze, społeczne i instytucjonalne – a przyszłość rynku pracy stanie się jednym z głównych wyzwań w kontekście trwających dyskusji o reformie państwa federalnego.
