Ponad cztery miesiące po tragicznej śmierci 11-letniego Fabiana w parku Elisabeth kwestia utworzenia trwałego miejsca pamięci pozostaje przedmiotem sporu między organizacjami społecznymi a władzami zarządzającymi terenem zielonym. Dwie organizacje pozarządowe złożyły wniosek do Bruxelles Environnement o pozwolenie na umieszczenie tablicy lub struktury upamiętniającej chłopca, który zginął potrącony przez patrol policyjny podczas jazdy hulajnogą. Instytucja odpowiedzialna za zarządzanie parkiem proponuje jednak bardziej dyskretną formę – posadzenie drzewa – argumentując koniecznością zachowania neutralności przestrzeni publicznej.
Tragiczne zdarzenie z czerwca bieżącego roku wstrząsnęło stolicą. 11-letni Fabian został potrącony przez policyjny radiowóz, gdy poruszał się hulajnogą elektryczną po alejkach parku Elisabeth. Od tego czasu miejsce tragedii stało się punktem, w którym regularnie spotykają się bliscy chłopca i mieszkańcy pragnący uczcić jego pamięć.
Inicjatywa organizacji społecznych
Z potrzeby trwałego upamiętnienia chłopca narodziła się inicjatywa stowarzyszeń Heroes for Zero oraz GC De Platoo. Obie organizacje, działając w porozumieniu z rodziną Fabiana, wystąpiły do Bruxelles Environnement z formalnym wnioskiem o zgodę na ustawienie w parku pomnika lub tablicy pamiątkowej. Ich zdaniem byłby to symboliczny gest, odpowiadający potrzebie społeczności lokalnej, dla której wydarzenie to pozostaje bolesnym wspomnieniem.
Stanowisko Bruxelles Environnement
Jak poinformował portal Bruzz, Bruxelles Environnement odrzuciło wniosek organizacji. W wiadomości przekazanej wnioskodawcom instytucja poinformowała, że nie może wyrazić zgody na wzniesienie żadnej trwałej struktury ani ławki poświęconej pamięci chłopca.
Administracja uzasadnia swoją decyzję koniecznością utrzymania neutralnego charakteru terenów zielonych, będących przestrzenią publiczną dostępną dla wszystkich. W ramach alternatywy zaproponowano posadzenie drzewa – rozwiązania, które miałoby umożliwić uczczenie pamięci dziecka w sposób bardziej subtelny i zgodny z zasadami obowiązującymi w zarządzaniu parkiem.
Kontrowersje wokół pojęcia neutralności
Decyzja spotkała się z rozczarowaniem organizacji Heroes for Zero, która uznała proponowane rozwiązanie za zbyt anonimowe. Według przedstawicieli stowarzyszenia drzewo, choć symboliczne, nie będzie jednoznacznie kojarzone z tragedią i może z czasem zatracić swoje znaczenie. Organizacja podkreśla, że skromna tablica nie naruszyłaby neutralności przestrzeni, a stanowiłaby widoczny znak pamięci o wydarzeniu, które wstrząsnęło opinią publiczną.
Aktywiści wskazują także na istniejący precedens – w tym samym parku znajduje się tablica upamiętniająca Stéphanie Verbraekel, dziennikarkę „De Standaard”, która zginęła w 2017 roku potrącona przez samochód. Ich zdaniem dowodzi to, że symboliczne upamiętnienie ofiar tragicznych zdarzeń w przestrzeni publicznej jest możliwe i nie stoi w sprzeczności z zasadą neutralności.
Szerszy kontekst sporu
Debata wokół formy upamiętnienia Fabiana dotyczy nie tylko kwestii technicznych, ale także znaczenia przestrzeni publicznej w procesie przeżywania zbiorowej żałoby. Władze zarządzające terenami zielonymi podkreślają konieczność zachowania ich uniwersalnego charakteru, natomiast dla rodziny i lokalnej społeczności trwałe miejsce pamięci jest ważnym elementem procesu godzenia się ze stratą oraz przypomnieniem o potrzebie zwiększenia bezpieczeństwa w parkach miejskich.
Tragiczna śmierć chłopca wywołała również szerszą debatę na temat zasad korzystania z pojazdów elektrycznych przez dzieci, bezpieczeństwa w przestrzeniach rekreacyjnych oraz procedur policyjnych podczas patroli w miejscach publicznych. W opinii wielu mieszkańców Brukseli przypadek Fabiana stał się symbolem potrzeby bardziej odpowiedzialnego podejścia do bezpieczeństwa najmłodszych użytkowników przestrzeni miejskiej.
Poszukiwanie kompromisu
Rozmowy między organizacjami społecznymi a Bruxelles Environnement wciąż trwają. Niewykluczone, że strony wypracują kompromis pozwalający połączyć potrzebę upamiętnienia z zachowaniem neutralnego charakteru parku. Przykłady z innych miast europejskich pokazują, że możliwe jest tworzenie subtelnych form pamięci – łączących symbolikę z szacunkiem dla wspólnej przestrzeni.
Ostateczne rozwiązanie będzie musiało uwzględnić różne aspekty – emocjonalne, społeczne, administracyjne i praktyczne. Decyzja w sprawie Fabiana może stać się precedensem, który wpłynie na przyszłe zasady upamiętniania ofiar tragicznych zdarzeń w przestrzeni publicznej Regionu Brukselskiego.
