Belgijski Związek Usługodawców Opieki Zdrowotnej (UBPS) opublikował w poniedziałek alarmujący komunikat dotyczący pogarszającej się sytuacji ekonomicznej fizjoterapeutów w Belgii. Z sondażu przeprowadzonego wśród 221 praktyków wynika, że aż 85% z nich uważa waloryzację honorariów za niezbędną, by zapewnić przyszłość swojemu zawodowi. Mimo niezmiennie dużego zapotrzebowania na usługi rehabilitacyjne, kondycja finansowa wielu gabinetów stale się pogarsza.
Obecna stawka za konwencjonowaną sesję fizjoterapeutyczną trwającą 30 minut wynosi 30,80 euro. Choć w ciągu ostatnich pięciu lat honoraria wzrosły o około 18%, skumulowana inflacja w tym czasie przekroczyła 24%. Oznacza to, że w ujęciu realnym fizjoterapeuci zarabiają dziś mniej niż pięć lat temu, a ich dochody mają coraz mniejszą siłę nabywczą.
Rosnące koszty prowadzenia praktyki
Do spadku realnych dochodów dochodzi dynamiczny wzrost kosztów utrzymania gabinetów. Czynsze, rachunki za energię, zakup i konserwacja sprzętu, ubezpieczenia, składki społeczne oraz obowiązkowe szkolenia – wszystkie te wydatki rosną znacznie szybciej niż przychody. W wielu przypadkach koszty stałe pochłaniają nawet połowę przychodów brutto.
W konsekwencji wielu fizjoterapeutów staje przed trudnym wyborem: pozostać w systemie konwencjonowanym, ponosząc straty, czy przejść na wolny rynek, gdzie pacjenci musieliby pokrywać większą część kosztów z własnych środków. Obie opcje – podkreślają przedstawiciele branży – są niekorzystne ani dla praktyków, ani dla pacjentów.
Hierarchia postulatów
Badanie przeprowadzone przez UBPS pozwoliło ustalić najpilniejsze potrzeby środowiska. Na pierwszym miejscu znalazła się waloryzacja honorariów (85,1% wskazań), następnie uproszczenie procedur administracyjnych (74,7%) oraz zwiększenie wynagrodzeń za wizyty domowe (58,8%).
Kolejne postulaty obejmują przyspieszenie płatności ze strony kas chorych (42,1%), możliwość częściowego konwencjonowania usług (40,7%) oraz lepsze wynagradzanie specjalizacji i kształcenia ustawicznego (40,3%). Wyniki te pokazują, że problemy mają charakter wielowymiarowy – finansowy, organizacyjny i systemowy.
Coraz częstsze wypalenie zawodowe
Z raportu wynika również, że oprócz trudności ekonomicznych rośnie odsetek fizjoterapeutów doświadczających wypalenia zawodowego. „Wykonujemy fascynujący zawód, ale ekonomicznie nie do utrzymania” – przyznał jeden z ankietowanych. To odczucie staje się coraz powszechniejsze i prowadzi do rezygnacji z konwencji, a w niektórych przypadkach nawet z zawodu.
UBPS alarmuje, że obecna konwencja jest oderwana od realiów – nie odzwierciedla ani kosztów pracy, ani rzeczywistych potrzeb pacjentów. Związek ostrzega, że coraz więcej specjalistów decyduje się na opuszczenie systemu, co zagraża dostępności usług rehabilitacyjnych finansowanych ze środków publicznych.
Skutki dla systemu opieki zdrowotnej
„Obecna sytuacja osłabia nie tylko ekonomiczną stabilność gabinetów, ale również motywację samych fizjoterapeutów” – podkreśla UBPS. Brak reakcji ze strony władz może doprowadzić do „spirali degradacji”: kolejnych rezygnacji z konwencji, ograniczenia dostępności usług i wzrostu nierówności w dostępie do rehabilitacji.
Fizjoterapia odgrywa kluczową rolę w procesach leczenia – od rehabilitacji pourazowej i pooperacyjnej, po terapię schorzeń przewlekłych i wsparcie osób starszych. Spadek liczby dostępnych specjalistów mógłby prowadzić do wydłużenia kolejek, pogorszenia stanu zdrowia pacjentów oraz większego obciążenia innych segmentów systemu ochrony zdrowia.
Perspektywa negocjacji
„Waloryzacja honorariów jest dziś niezbędna, by utrzymać wysoką jakość usług dostępnych dla wszystkich” – podkreśla UBPS, kierując apel do władz federalnych i instytucji odpowiedzialnych za finansowanie opieki zdrowotnej.
Negocjacje dotyczące stawek w belgijskim systemie zdrowotnym są procesem złożonym, wymagającym współpracy między związkami zawodowymi, kasami chorych, ministerstwami zdrowia i finansów. Wypracowanie kompromisu, który zagwarantuje zarówno stabilność finansową systemu, jak i godne wynagrodzenie dla praktyków, wymaga długofalowego podejścia i strategicznego planowania.
Postulaty fizjoterapeutów wpisują się w szerszy kontekst wyzwań, przed jakimi stoi belgijska opieka zdrowotna – starzejące się społeczeństwo, rosnące potrzeby rehabilitacyjne, inflacja i niedofinansowanie publicznego sektora. Brak szybkiej reakcji może doprowadzić do dalszej erozji tego zawodu, a w konsekwencji – do pogłębienia kryzysu w całym systemie.
