Rosnąca liczba osób przebywających na warunkowym zwolnieniu z odbywania kary generuje coraz większe obciążenie administracyjne i operacyjne dla policji w La Louvière. W ciągu trzech lat liczba sporządzanych protokołów naruszeń niemal się podwoiła.
Obecnie w rejonie La Louvière na wolności warunkowej pozostaje 436 osób, z czego 22 nosi bransoletki elektroniczne. Według szefa lokalnej policji, Eddy’ego Mailleta, do końca 2025 roku funkcjonariusze sporządzą ponad 600 protokołów za nieprzestrzeganie warunków – wobec 325 odnotowanych w 2022 roku.
Warunki i ich naruszenia
Wolność warunkowa to alternatywna forma wykonywania kary, która pozwala skazanym dokończyć odbywanie wyroku poza więzieniem, przy zachowaniu określonych ograniczeń. Mogą one obejmować np. zakaz wychodzenia po godzinie 22:00, zakaz zbliżania się do szkoły dziecka czy miejsca zamieszkania byłej partnerki w sprawach dotyczących przemocy domowej.
Maillet wskazuje, że przyczyny rosnącej liczby naruszeń są złożone: „Czy ludzie mniej przestrzegają warunków? Czy nie są dostatecznie nadzorowani? A może policja działa skuteczniej? To wieloczynnikowe zjawisko”.
Przeciążenie zasobów lokalnych
Kontrola osób na wolności warunkowej znacząco obciąża policjantów – zarówno w pracy administracyjnej, jak i w działaniach w terenie – kosztem innych obowiązków. „Podczas gdy sporządzamy te 600 protokołów, nie wykonujemy już kontroli ulicznych, osób czy pojazdów” – wyjaśnia Maillet. – „To dodatkowe obciążenie, które może rodzić napięcia w pracy i tak już bardzo wymagającej”.
Problemem jest również kwestia kompetencji. Formalnie nadzór nad więźniami należy do administracji federalnej, a nie do policji lokalnej. „To odpowiedzialność Ministerstwa Sprawiedliwości, a my potrzebujemy dodatkowych środków, by móc właściwie wykonywać wszystkie misje” – podkreśla szef policji.
Brak transparentności w systemie
Maillet zwraca uwagę na brak przejrzystości w monitorowaniu wystawianych protokołów. „Jako szef nie mam żadnego wglądu. Nie wiem, czy te 600 protokołów za naruszenia skończy się wyrokami skazującymi”. Jego zdaniem dostęp do takich informacji poprawiłby motywację funkcjonariuszy: „Żyjemy w świecie, gdzie ważne jest nadawanie sensu temu, co robimy. Informacja zwrotna pokazałaby im, że ich praca ma realny efekt”.
Skala rzeczywistego problemu
Oficjalne dane najpewniej nie pokazują pełnego obrazu sytuacji. Wiele naruszeń wymyka się uwadze policji, co oznacza, że faktyczna liczba przewinień znacznie przewyższa 600 udokumentowanych przypadków w 2025 roku.
Systemowe wyzwania i perspektywy
Sytuacja w La Louvière odzwierciedla szersze trudności belgijskiego systemu sprawiedliwości. Coraz większa liczba osób korzystających z wolności warunkowej – efekt polityki ograniczania przeludnienia więzień – przenosi część odpowiedzialności na samorządy lokalne, które nie dysponują odpowiednimi zasobami.
Rozwiązanie problemu wymaga systemowego podejścia: lepszego podziału kompetencji między administracją federalną a lokalną, dostosowania finansowania do realnych potrzeb i usprawnienia mechanizmów monitorowania skuteczności środków alternatywnych.
Długofalowo konieczne będzie znalezienie równowagi między celami resocjalizacji skazanych, efektywnością wymiaru sprawiedliwości i możliwościami operacyjnymi lokalnych służb. Bez takich zmian lokalna policja nadal będzie przeciążona, działając przy ograniczonych zasobach.
