W niedzielę w zakładzie penitencjarnym w Merksplas doszło do poważnego ataku na funkcjonariusza. Strażnik więzienny został ranny podczas interwencji wobec agresywnego osadzonego przebywającego w systemie internacji.
Chronologia zdarzenia
Do incydentu doszło podczas codziennego spaceru, kiedy jeden z internowanych wybuchł agresją z powodu braku dostępu do ulubionej muzyki. Mężczyzna zaczął niszczyć elementy otoczenia – uderzał w ściany i okna.
Zgodnie z procedurami bezpieczeństwa personel zdecydował o odizolowaniu go od grupy. To wywołało jeszcze większą agresję osadzonego i doprowadziło do ataku na funkcjonariuszy.
Przebieg ataku i obrażenia strażnika
Podczas próby odprowadzenia osadzonego, mężczyzna uderzył strażnika w twarz i bark. Poszkodowany wymagał pomocy medycznej – został odebrany przez rodzinę i przewieziony na oddział ratunkowy.
Stanowisko administracji więziennej
Rzeczniczka Służby Więziennej Kathleen Van De Vijver potwierdziła zdarzenie: „Wobec agresywnej reakcji internowanego podjęto decyzję o zakończeniu jego spaceru. Podczas interwencji stawiał opór. Głęboko ubolewamy, że członek personelu został ranny”.
Administracja zapewnia, że sytuacja jest monitorowana, a placówka podejmie działania, by wyciągnąć wnioski z tego zdarzenia.
Specyfika internacji i wyzwania dla personelu
Internowani to osoby uznane za niepoczytalne w momencie popełnienia czynu, ale stwarzające zagrożenie dla otoczenia. Ich obecność w więzieniach wymaga połączenia elementów terapii z rygorem bezpieczeństwa. Zachowania takich osadzonych bywają nieprzewidywalne i stanowią duże obciążenie dla personelu.
Bezpieczeństwo w belgijskich więzieniach
Przypadek z Merksplas wpisuje się w szerszy problem bezpieczeństwa w placówkach penitencjarnych, gdzie agresja wobec funkcjonariuszy jest zjawiskiem powtarzającym się. Eksperci podkreślają konieczność stałego doskonalenia procedur i szkoleń w zakresie deeskalacji konfliktów.
Implikacje dla polityki penitencjarnej
Zdarzenie rodzi pytania o adekwatność obecnych rozwiązań w pracy z osobami internowanymi. Może skłonić do przeglądu protokołów bezpieczeństwa oraz oceny dostępności specjalistycznych programów terapeutycznych.
Perspektywa długoterminowa
Trwałe rozwiązanie problemów wymaga inwestycji w szkolenia personelu, rozwój infrastruktury terapeutycznej i lepszej współpracy między więziennictwem a psychiatrią. Tylko kompleksowe podejście pozwoli skutecznie łączyć wymogi bezpieczeństwa z potrzebami terapeutycznymi internowanych.
