W rozmowie z dziennikiem Het Nieuwsblad adwokat Ludmila Bulgar, reprezentująca matkę zmarłego dziecka, podkreśliła, że rodzina odczuwa silną potrzebę uzyskania odpowiedzi na dręczące pytania. Możliwość bezpośredniej rozmowy z funkcjonariuszem miałaby być dla kobiety istotnym elementem w procesie mierzenia się z traumą i sposobem na przetrwanie okresu oczekiwania na proces. Spotkanie mogłoby dostarczyć rodzinie dodatkowego zrozumienia okoliczności tragedii – czego nie zapewnią jedynie formalne ustalenia śledztwa.
Na drodze do organizacji takiego spotkania pojawiły się jednak trudności natury proceduralnej i komunikacyjnej. Adwokatka matki Fabiana twierdzi, że formalna prośba została przekazana policjantowi, lecz pozostała bez odpowiedzi. Tę wersję kwestionuje jednak adwokat funkcjonariusza, Sven Mary, który kategorycznie zaprzecza, jakoby jego klient otrzymał jakiekolwiek zaproszenie. Mary podkreślił jednocześnie, że policjant również jest gotowy na spotkanie z matką zmarłego chłopca, co sugeruje obustronną wolę dialogu mimo rozbieżności co do przebiegu procedur.
Do tragedii doszło na początku czerwca w Ganshoren, gdy 11-letni Fabian został potrącony przez radiowóz podczas policyjnego pościgu. Wydarzenie to poruszyło opinię publiczną i na nowo otworzyło dyskusję o proporcjonalności działań policji oraz o bezpieczeństwie dzieci w sytuacjach interwencji służb. Śmierć chłopca w takich okolicznościach wywołała pytania o stosowane procedury oraz o ocenę ryzyka podczas pościgów w gęsto zaludnionych dzielnicach.
Śledztwo w sprawie zostało powierzone Komitetowi P – instytucji nadzorującej działania policji, co ma zagwarantować obiektywność i niezależność analizy. Ten organ kontrolny dysponuje narzędziami pozwalającymi ocenić prawidłowość działań służb i ustalić, czy podjęte decyzje były zgodne z obowiązującymi standardami.
Funkcjonariusz, który brał udział w zdarzeniu, został objęty mandatem aresztowania. Najpierw trafił do aresztu tymczasowego, jednak 2 lipca izba oskarżycielska zdecydowała o jego zwolnieniu pod określonymi warunkami. Ta zmiana statusu sugeruje, że w toku śledztwa pojawiły się nowe okoliczności lub zmieniła się ocena ryzyka procesowego.
Sprawa Fabiana unaocznia szerszy problem równoważenia skuteczności działań policyjnych z koniecznością ochrony życia i zdrowia obywateli, zwłaszcza najmłodszych. Policyjne pościgi w środowisku miejskim wiążą się z wysokim ryzykiem skutków ubocznych, dlatego tragedia ta wywołuje refleksję nad procedurami oceny proporcjonalności i bezpieczeństwa.
Wola matki Fabiana, by spotkać się z funkcjonariuszem, to wyraz ludzkiej potrzeby zrozumienia i zamknięcia bolesnego rozdziału – potrzeby, która wykracza poza ramy prawne. Choć takie rozmowy nie należą do częstej praktyki sądowej, mogą przynieść obu stronom wymiar terapeutyczny, o ile odbywają się z zachowaniem odpowiednich zabezpieczeń i w obecności prawników. Ostateczna decyzja w tej sprawie będzie wymagała uzgodnień między pełnomocnikami stron i uwzględnienia toczącego się postępowania przed Komitetem P.
