Burmistrz Anderlechtu, Fabrice Cumps (Partia Socjalistyczna), ogłosił odroczenie planowanej na wtorek 15 lipca eksmisji ponad 70 osób bez dokumentów, które od marca zajmują opuszczony budynek przy square de l’Aviation, na skrzyżowaniu z boulevard Poincaré. Decyzja zapadła po analizie ryzyka przeprowadzonej przez lokalną policję, która wskazała na potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego w przypadku siłowego opróżnienia obiektu.
Wśród lokatorów budynku znajduje się około 70 osób, w tym co najmniej 12 dzieci. Obiekt został udostępniony przez kolektyw Zone Neutre, organizację udzielającą pomocy osobom pozbawionym dachu nad głową. Choć burmistrz nie dysponuje prawnymi narzędziami do całkowitego zakazu eksmisji, jako osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo publiczne zobowiązany jest brać pod uwagę wszystkie czynniki ryzyka.
Ocena sytuacji i decyzja operacyjna
Władze lokalne przeanalizowały sytuację, uwzględniając mobilizację społeczną wokół sprawy oraz obecność nieletnich. Burmistrz poinformował komornika o niemożności zapewnienia eskorty policyjnej do przeprowadzenia eksmisji, co w praktyce oznacza jej wstrzymanie. Jak podkreślił Cumps podczas zgromadzenia przed ratuszem, decyzja o odroczeniu obowiązuje „na rozsądny czas”, choć nie określono dokładnego terminu.
Przedstawiciele kolektywu Zone Neutre potwierdzili, że prowadzą rozmowy z burmistrzem oraz szefem strefy policyjnej Bruxelles-Midi. Zdaniem jednego z członków organizacji, dialog przebiega w pozytywnej atmosferze. Władze nie wykluczają eksmisji w przyszłości, ale sygnalizują gotowość do poszukiwania rozwiązania kompromisowego, które uwzględni zarówno potrzeby mieszkańców, jak i prawa właściciela.
Inwestycje właściciela i propozycja tymczasowej legalizacji
Budynek należy do firmy Staring Real Estate, która planuje jego przekształcenie w hotel. Obecnie trwa postępowanie administracyjne dotyczące pozwolenia na budowę, a realizacja inwestycji pozostaje w fazie przygotowawczej. W związku z tym władze komunalne proponują tymczasową legalizację okupacji do czasu rzeczywistego rozpoczęcia prac.
Taka forma regulacji stanowi próbę pogodzenia interesów właściciela z pilnymi potrzebami społecznymi i może stanowić przykład pragmatycznego podejścia do kryzysu mieszkaniowego. Uregulowana okupacja mogłaby zapewnić tymczasowe bezpieczeństwo mieszkańcom, jednocześnie nie kolidując z przyszłymi planami inwestycyjnymi – o ile zostaną określone przejrzyste warunki prawne.
Szerszy kontekst i potrzeba rozwiązań systemowych
Sprawa okupowanego budynku na Anderlechcie odzwierciedla głębsze problemy związane z polityką migracyjną oraz dostępem do mieszkań w regionie stołecznym. Osoby bez dokumentów często pozostają poza zasięgiem tradycyjnych mechanizmów wsparcia i są zmuszone szukać schronienia w pustostanach. Kolektywy takie jak Zone Neutre próbują wypełnić lukę systemową, oferując tymczasowe rozwiązania dla najbardziej potrzebujących.
Sytuacja ta pokazuje konieczność opracowania trwałych rozwiązań, które uwzględnią zarówno wymogi prawa, jak i realia społeczne. Trójstronny dialog – między władzami, właścicielami nieruchomości a organizacjami społecznymi – może pomóc w wypracowaniu modelu zarządzania podobnymi kryzysami, który mógłby być zastosowany również w innych przypadkach.
Rozwiązanie konfliktu wymaga kompromisu, kreatywności i elastyczności w wykorzystaniu dostępnych narzędzi prawnych i społecznych. Odroczenie eksmisji daje czas na poszukiwanie takiego rozwiązania – być może stanowiącego wzór dla kolejnych interwencji w kontekście rosnących wyzwań mieszkaniowych.
