Decyzja o uwolnieniu za poręczeniem policjanta zaangażowanego w śmiertelny pościg, który doprowadził do śmierci jedenastoletniego Fabiana w parku Elisabeth, wywołała reakcję rodziny zmarłego dziecka. Adwokat Ludmila Bulgar, reprezentująca interesy prawne rodziny, szczególnie matki chłopca, skomentowała tę sytuację w kontekście niezmiennego charakteru cierpienia rodziny niezależnie od statusu prawnego funkcjonariusza.
Krytyka procedur wobec nieletnich
Prawniczka rodziny sformułowała fundamentalną krytykę dotyczącą sposobu prowadzenia interwencji policyjnej z udziałem dziecka. Bulgar zwróciła uwagę na deficyty w podejściu funkcjonariuszy, którzy według jej oceny nie wykazali się odpowiednią wrażliwością właściwą w kontaktach z osobami nieletnimi. Adwokat podkreśliła, że policjanci potraktowali jedenastolatka jak dorosłego przestępcę, co wskazuje na systemowe braki w protokołach postępowania służb porządkowych wobec dzieci.
Ta analiza sugeruje potrzebę gruntownej rewizji procedur policyjnych dotyczących interwencji z udziałem nieletnich oraz wprowadzenia mechanizmów zapewniających właściwą ocenę sytuacji przed podjęciem działań mogących zagrażać bezpieczeństwu dzieci. Krytyka formułowana przez reprezentantkę prawną rodziny wskazuje na konieczność systemowych zmian w szkoleniu funkcjonariuszy oraz w procedurach oceny ryzyka podczas interwencji z udziałem osób niepełnoletnich.
Analiza systemowa problemów w działaniach policyjnych
Bulgar nawiązała do szerszych analiz dotyczących ostatnich przypadków śmiertelnych pościgów policyjnych, przywołując oceny Selmy Benkhelify wskazujące na deficyty w procesach decyzyjnych funkcjonariuszy podczas krytycznych sytuacji. Reprezentantka prawna wyraziła jednak przekonanie, że tragedia wynikała z indywidualnych błędów dwóch konkretnych policjantów, nie odzwierciedlając szerszego zjawiska przemocy instytucjonalnej w systemie bezpieczeństwa publicznego.
Adwokat zapowiedziała, że dokumentacja procesowa zawiera elementy umożliwiające zrozumienie mechanizmów decyzyjnych, które doprowadziły do tragicznych konsekwencji. Ta perspektywa może przyczynić się do wypracowania lepszych standardów postępowania oraz mechanizmów prewencyjnych w podobnych sytuacjach operacyjnych.
Mechanizmy wsparcia i upamiętnienia
Matka zmarłego dziecka znalazła częściowe ukojenie w codziennych wizytach w miejscu tragedii, gdzie pielęgnuje rośliny zasadzone na pamiątkę syna. To lokalizacja stała się punktem społecznego wsparcia, gdzie sąsiedzi regularnie wyrażają solidarność z cierpiącą rodziną. Stowarzyszenie Heroes4Zero podejmuje starania o formalne ustanowienie tablicy pamiątkowej, co zapewniłoby trwałe upamiętnienie zmarłego dziecka.
Rodzina podjęła decyzję o przyjęciu wsparcia finansowego ze społecznej zbiórki organizowanej przez Heroes4Zero, początkowo odrzuconej z obawy przed polityczną instrumentalizacją tragedii. Środki zebrane przez prawie trzysta osób zostaną przeznaczone na sfinansowanie nagrobka oraz pomnika na grobie Fabiana w Mołdawii. Ta decyzja odzwierciedla dążenie do stworzenia godnego miejsca pamięci przy jednoczesnym zaakceptowaniu społecznej solidarności wyrażonej przez mieszkańców Belgii.
Sprawa śmierci Fabiana ilustruje kompleksowe wyzwania związane z procedurami policyjnymi wobec nieletnich oraz konieczność systemowej refleksji nad metodami interwencji służb porządkowych w sytuacjach z udziałem dzieci, wskazując na potrzebę reformy protokołów bezpieczeństwa publicznego.
