Władze Ośrodka Pomocy Społecznej (CPAS) w Woluwe-Saint-Lambert ogłosiły zaprzestanie świadczenia usług pomocy rodzinnej w miejscu zamieszkania. Decyzja ta bezpośrednio dotyczy około stu beneficjentów oraz trzydziestu pracowników zaangażowanych w realizację programu.
Strategia restrukturyzacji organizacyjnej
Przewodniczący CPAS Jean-François Thayer poinformował, że zamknięcie tego działu pozwoli na redystrybucję zasobów kadrowych w inne obszary działalności instytucji. Beneficjenci zostali skierowani do alternatywnych dostawców usług, w tym:
- Departamenty pomocy domowej przy kasach chorych
- Niezależne organizacje świadczące specjalistyczne usługi opiekuńcze
- Komercyjni dostawcy usług wsparcia domowego
Władze CPAS zapewniają o dostępności równoważnych form pomocy w ramach istniejącej infrastruktury społecznej regionu.
Proces reallokacji zasobów kadrowych
Trzydziestu dotychczasowych pracowników działu otrzyma propozycje przekwalifikowania zawodowego w ramach:
- Innych departamentów tego samego CPAS
- Instytucji opieki długoterminowej w regionie
- Placówek geriatrycznych współpracujących z ośrodkiem
Proces ten ma na celu minimalizację negatywnych skutków społecznych reorganizacji strukturalnej.
Analiza sytuacji finansowej
Przewodniczący Thayer wskazał na chroniczny deficyt budżetowy jako główną przyczynę decyzji o likwidacji usługi. Kluczowe czynniki finansowe obejmują:
- Nieadekwatne subsydiowanie przez władze regionalne w porównaniu z innymi podobnymi strukturami
- Brak pełnego rządu regionalnego w Brukseli, co skutkuje utratą 850 000 euro dotacji
- Roczny deficyt CPAS wynoszący już 700 000 euro
Kontekst regionalny i porównawczy
CPAS w Woluwe-Saint-Lambert stanowi drugą instytucję w regionie brukselskim, która zdecydowała się na zamknięcie usług pomocy domowej. Wcześniej analogiczną decyzję podjął ośrodek na Molenbeek-Saint-Jean.
Eksperci ds. polityki społecznej przewidują dalsze podobne przypadki w innych CPAS regionu, które borykają się z porównywalnymi trudnościami budżetowymi.
Implikacje systemowe
Seria zamknięć usług wskazuje na strukturalne problemy finansowania pomocy społecznej w regionie stołecznym:
- Niedofinansowanie przez władze regionalne
- Rosnące koszty świadczenia usług społecznych
- Polityczna niestabilność wpływająca na ciągłość dotacji
Perspektywy rozwoju sytuacji
Przedstawiciele branży pomocy społecznej sygnalizują konieczność systemowych reform finansowania CPAS w całym regionie. Obecny model subsydiowania okazuje się niewystarczający wobec rosnących potrzeb społecznych i kosztów operacyjnych.
Władze lokalne wzywają do przyspieszenia procesu formowania stabilnego rządu regionalnego, co mogłoby przywrócić regularność wypłat dotacji i stabilizować budżety instytucji pomocy społecznej.
Sytuacja wymaga kompleksowego podejścia łączącego reformy strukturalne z zapewnieniem ciągłości świadczenia podstawowych usług społecznych dla mieszkańców regionu.
