Brukselski urząd pracy sygnalizuje potrzebę dodatkowego czasu na wdrożenie kontrowersyjnej reformy systemu wsparcia socjalnego.
Ograniczenie czasu wypłacania zasiłków dla bezrobotnych ma wejść w życie 1 stycznia 2026 roku. Od tego momentu osoby bezrobotne utracą prawo do świadczeń po dwóch latach ich pobierania. Przewidziano wyjątki dla osób powyżej 55 roku życia, które przepracowały co najmniej 30 lat. Ten krótki okres przejściowy skłonił Actiris do wystąpienia o przesunięcie terminu wprowadzenia reformy, jak poinformowała w sobotę rzeczniczka brukselskiej agencji zatrudnienia.
W oficjalnej opinii komitetu zarządzającego Actiris zawarto formalny wniosek o odroczenie wdrożenia tej kluczowej zmiany systemowej. Informacja podana przez dziennik „L’Echo” została potwierdzona przez rzeczniczkę brukselskiej agencji zatrudnienia. „Podejmujemy wszelkie działania, aby wdrożyć tę reformę. Jednak w celu optymalizacji wymiany danych i usprawnienia naszych usług, potrzebujemy dodatkowego sześciomiesięcznego okresu przejściowego” – wyjaśniła rzeczniczka Nora Ed-Daoui.
Związki zawodowe, które również zasiadają w komitecie zarządzającym, wyrażają wątpliwości co do wykonalności tej rządowej inicjatywy. Podkreślają, między innymi, że każda dokumentacja będzie wymagała indywidualnej analizy. Zaznaczają również trudności w precyzyjnym określeniu liczby osób, które mogą stracić świadczenia w wyniku wprowadzenia tej reformy.
Propozycja Actiris stawia rząd Arizona przed trudnym dylematem politycznym – z jednej strony dążeniem do realizacji zapowiadanych reform strukturalnych, z drugiej koniecznością zapewnienia technicznych i organizacyjnych warunków do ich efektywnego wdrożenia.
Kontekst tej reformy ujawnia fundamentalne napięcie między ekonomicznymi priorytetami rządu a wyzwaniami operacyjnymi instytucji odpowiedzialnych za rynek pracy. Ograniczenie czasowe zasiłków dla bezrobotnych stanowi jeden z kluczowych elementów szerszego pakietu reform strukturalnych, mających na celu aktywizację zawodową i redukcję długotrwałego obciążenia systemu zabezpieczenia społecznego.
Reakcja Actiris odzwierciedla złożoność implementacji politycznych decyzji w praktyce administracyjnej, wskazując na potencjalną rozbieżność między politycznymi ambicjami a instytucjonalną gotowością do realizacji kompleksowych zmian systemowych.
